Hasretle Yazılmamış Bir Mısra Olsaydım

Gözlerini gönlümde geceye yaslanırken

Ben umutla bekleyen sahil oldum

Rüzgâr adını fısıldarken yıldızlara

Sessizliğin içinde yankılanan sesinle yaralandım

Olsaydı bakışların serin bir bahar

Gönlümde yeşeren sonsuz çağrılar

Ayrılık hançer olsa da içime sığar

Ben sevdana düğümlenmiş yıllarım

Olsaydı tebessümün güneş gibi vuran

Gecelerin sitemi dağılsaydı birden

Sevdan ömrüme mühürlenmiş yerden

Ben senin ikliminde kaybolsaydım

Olsaydı gözlerin bir umut ışığı
Geceler susarken içimin ağladığı
Hasretim hicranla zaman durduğu
Ben seni gözlerimde ebedi saklansaydım

Olsaydı dillerin bir çiçek bahçesi
Yolum kokardı her zamanki gibi
Sensizliğin sükûtu içimde birikmiş bir dağ gibi
Ben sana hasretle yazılmamış bir mısra olsaydım

Olsaydı adımların bana koşan
Gözlerime düşerken özlemin yakan
Kalbime kazınmış hatıralarla ben seni anan
Ben seni hatıralarda yaşatan bir koridor olsaydım

Olsaydı tebessümün gün doğumu
Gönlümde açarken sevdanın yolunu
Ömrüm vuslata aç zaman açsa kolunu
Ben seni yüreğimde sonsuza bağlanan bağ olsaydım

Olsaydı sözlerin adımızı taşısaydı bahara
Çiçekler konuşur seni sararken yarına
Sesin yankılanır dağların yamacına
Ben sana ses veren bir gecenin fısıltısı olsaydım

Olsaydı yolların seni bana anlatan
Gözlerin yıldız gibi düşseydi ufkuma o an
Hasret gecelerinde kıymetli bir manayla dolan
Ben seni her mısrada her lahzada sarsaydım

Tan vaktinde kirpiklerini sevdamla okşadığım
Gönlüme serpilen huzurla seni anladığım
Sabahın tenhalığında hasretle aradığım
Ben gözlerinin ışığında umutla yaşasaydım

2

Sessizlik içime düşerken rüzgâr taşır adını
Seherin sensizliğinde yankılanan feryadını
Gecenin koynunda saklama ne olur vuslat çağrını
Ben seni her lahzada ruhuma mühürleseydim

Yağmurlar iner gökyüzünden adına rahmet diye
Güneş dokunur saçlarına baharı müjdesi diye
Her sabah uyanırken hasretimi sen dinle diye
Ben seni her nefeste içimde şarkı gibi söyleseydim

Geceler susarken dualarım bu aşık seni ister
Yıldızlar ışığını kıskanır gökler benimle seni özler
Uykusuz rüzgârlar sesini taşırım özlemle geçmez günler
Ben seni her şafakta hayal iline göndermeseydim

Sonsuzluk yollarında sevdan iz bıraktı
Zaman özleminle içime bir ateş yaktı
Hasretin gözlerimde hicran gibi aktı
Ben seni her gün kalbime bahar diye ekseydim

Hasretinden ilsiz kalıp yalnız adını andığım

Zamanı çaldım yollarına hicran bulduğum
Sessizliğin içinde yankılanan figan olduğum
Ben seni sevdamla göğe göndermeseydim

Gecenin koynunda sükûtu dinlerken
Gözlerim hasreti harf harf işlerken
Seher yeli adını fısıldarken
Ben seni dualarla ruhuma ekleseydim

3

Dağlar susar rüzgâr seni anlatır
Yağmurlar özlemimi anlatır gözyaşım sanattır
Kalbimde sevdanın sesi yankılanır
Ben seni ebediyete aşk ile göndermeseydim

Hasretinden ilsiz kalıp adınla kaybolduğum
Gecenin karasında umutla sabrı bulduğum
Sessizliğin içinde yankılanan çağrı olduğum
Ben seni aşkımla ruhuma zincirleseydim

Gözlerin bahardı gönlümde açardı
Rüzgâr sesini taşırken içim yanardı
Hasretin gözlerimde sır gibi saklıydı
Ben seni her lahzada kalbime dilek diye assaydım

Yıldızlar anlatır gecenin hüznünü
Ay ışığı örter hasretin yüzünü
Ömrüm sana yazılmış bin şiirin özünü
Ben seni ebediyete aşk ile şiirlerimle göndermeseydim

Geceler susarken özlem adını söyler
Zaman akarken hasretim seni özler
Gönlümde sevdanın sükûtu titrer
Ben seni dualarla kalbime hüzün diye gömmeseydim

Mehmet Aluç