Gergef Edebiyat Dergisi 10. Sayısı

Evet, düşündüm ve yaşayarak yazdım. Çünkü hayatımı bir kalem ile bir beyaz yaprağa sığdıracak kadar bir yaşam buldum. Bir kalem, bir beyaz sayfa ilk defa olarak hayatımı yazmaya razı oluyordu. Bu benim için bir kurtuluş idi. Kurtuluş için beyaz bir gemiyle bilmediğimiz limanlara yelken açarak bir başlangıç yaptık. Kalem ve...

Ben şiir yazanları seviyorum. Kitap okuyanları… Çünkü sanatın içinde olmak önce insanın iyi olmasından geçiyor. Kendimden biliyorum… Ben de iyi insanım ve kendimi, İnsanları, canlıları, ağaçları ve hayvanları çok seviyorum.. Yazarın kalemi demek, derin özlemleri içinde taşıyan demektir. Şiirler, öyküler ve romanlar öyle kolay kolay ortaya çıkmaz, bunu da çok...

Muhammet Baran ASLAN 1999 senesinde Şanlıurfa’da dünyaya geldi. Bekâr olan yazar ilk ve orta öğrenimimi memleketimde tamamladı. 2023 yılında Hacettepe Üniversitesi Tarih Bölümünden şeref talebesi derecesiyle mezun oldu. Şuan Anadolu Üniversitesi Radyo ve Televizyon Programcılığı ile Erzurum Üniversitesi Yeni Medya ve Gazetecilik bölümlerinde tahsil görmekte. Ayrıca Şanlıurfa – Birecik’te ücretli öğretmenlik...

Hayatı, İnancı ile Zindan Baba – Bahri Berberoğulları Seksen yıllık ömrünün 50 yılını araştırmalarla geçiren Bahri BERBEROGULLARI nın; Hayatı, inancı ile ZİNDAN BABA kitabi Yayınlandığında Lüleburgaz ve yörede ses getirdi. Çünkü Şehirlerinin uluları arasında olup hakkinda çok değişik söylenceler, onunla ilgili yakıştırmalar üretilmesine neden olmuştu. Kimdi? Asıl adı neydi? Nereli...

Sen gittin gideli, yaza darılmış Baharı unutan kışa döndüm yâr Doluya tutulmuş, dalı kırılmış Yuvası dağılmış kuşa döndüm yâr *** Hasretin gölgesi düştü yüzüme Kulağım kapalı kendi sözüme Uyku da girmiyor yaşlı gözüme Unuttum dedikçe, başa döndüm yâr *** Ayrılık araya çekse de perde Aşk asi küheylan gezinir serde Aklımdasın...

Nelerden vazgeçtik biz hayatlarımızda? Ne heveslerimiz ne hayallerimiz vardı oysa. Daha küçücük çocukken oynadığımız sokaklarda mı kaldı umutlarımız? Bir sokak kedisi misali kimse sahip çıkmadı mı onlara? Pırıl pırıl gözlerimiz vardı her şeyden önce, gülünce güller açan yüzlerimiz. Elimiz ayağımız toza toprağa bulansa da, tertemiz coşkun akan kanla dolu yüreklerimiz...