Senin ayağın kirlenir diye tekme vurmadığın
Yanından geçerken burnunu tıkadığın
Senin çöp deyipte attığın
Giymeyipte çöpe bıraktığın
Kim o çöpü toplayan ının
Bir acayip gözle baktığın
İnsanlardan ayırdığın
Adıma şiirlerin yazılmadığı
Şarkıların hiç okunmadığı
Herkesin acaip baktığı
Kimsenin galaya almadığı
Sizin giymeyipte çöpe attığınızı
Örtüyor bizim sırtımızı
Attığınız ayakkabılarınızı
Sıcak tutuyor bizim ayaklarımızı
Dolaşırım bütün sokakları
Toplarım attığınız hurdaları
Giyerim sizin attıklarınızı
Görmem iyi bir bayramlığı
Taşırım çekerek arabamı
Doldururum içine attıklarınızı
Toplarım burnunuzu sildiğiniz kağıtları
Arada plastik torbaları
Ben kimmiyim
Sıradan biriyim
Fark edilmeyen biriyim
Sizlerin kağıtçı dediğinizim
Kimse fark etmez bizleri
Bizimdir sabahın erken saatleri
Akşamın geç vakitleri
Sokakların çöp tenekeleri
Hurda kağıtçı derler bize
Gezeriz biz sessizce
Bakarız çöpün içine
Ekmek götürmek için evimize
Kimse sevmez bizleri
Dönmezler yüzlerini
Bizde işçiyiz onlar gibi
Olsun biz seviyoruz herkesi
Şair olmasa
Şiir olmaz
Şiir olmasa
Şarkı olmaz
Şiir yazmaya çalışan
Şiir yazdığını sanan
Kendi kendini kandıran
Hayalci şair Metin Özdoğan