“Bilgisizlik, İnsanın gönül rızası ile istediği bir talihsizliktir…” Cicero

Hayırlı günler dilerim Arkadaşlar!

Cicero diyor ki:

Bilgisizlik, İnsanın gönül rızası ile istediği bir talihsizliktir…

– – – – – – – – – – – – – –

Hakikaten esef verici…

Böyle bir şeyi hangi ahmak ister ki…

Okuyunca çok şaşırdım…

Şimdi bu zatın kim olduğunu da yazalım ki;

Bu agnostik-yani iki arada bir derede kalmış-adam da tam bir ilim adamı mı, yoksa değil mi..? Herkes bilsin…

Marcus Tullius Cicero (MÖ 3 Ocak 106 – MÖ 43), (Latin) Romalı devlet adamı, bilgin, hatip ve yazar. Felsefe öğrenimini, Epikürosçu Phaedros, Stoacı Diodotos ve Akademi’ye bağlı Philon’dan almış olan Cicero’nun önemi, Yunan düşüncesini daha sonraki kuşaklara aktarmasından oluşur. Bilgi kuramı açısından, kesinliğe bağlanmak yerine olasılıkların yolunu izlemeyi yeğleyen, buna karşın ahlak alanında, dogmatik bir tavır sergileyip, Stoacılara ve bu arada Sokrates’e yönelen Cicero, Latincenin felsefe dili olarak gelişmesine katkı yapmış ve bu arada, dinsel görüşleri açısından daima agnostik kalmıştır.

Agnostisizm ne demek: kısaca bilinemezcilik demek, en yaygın ve bilinen tanımıyla, tanrı veya tanrısal varlıkların bilinemez veya varlığı ile birlikte yokluğunun da kanıtlanamaz olduğunu savunan bir felsefi görüştür.

Bu izaha göre değerlendirirsek eğer, Bilgiye böyle vurgu yapan Cicero’nun agnostik biri olmaması gerekir. Ama bu adamın kendisinin “ben agnostiğim” itirafı/ifadesi, bizim ona agnostik biri değil dememizi boşa çıkarır. İlginç olan şu ki, Cicero Tanrı’ya da inanan biri. Buna rağmen agnostik!

Bilgisiz birinin agnostik olması doğal.

Bilgili birinin agnostik olması doğal mı?

Ya da; bilgiyi prensip edinen biri nasıl agnostik oluyor?

Çünkü bilginin kaynağının Tanrı olduğundan emin değil.

Ta o zamanların meselesi olan bu durum, çağımızda da mesele olmaktan çıkmamıştır. Hatta ciddi ivme kazanıp daha tehlikeli bir hal almaya başlamıştır. Şu anda dünya üzeri, iman ettiğini net olarak ortaya koyan ve ama olmadığını ifade eden agnostiklerle doludur.

Bilmenin yanında öğrenmeyi de ihmal etmeyelim.

Biri teorik eylemken,

Diğeri pratik ve netice veren eylemdir.

Tecrübe edilmemiş bilgi boş bir bilgidir!

Konu ile ilgili sebepleri de buruya sıralardım ama, yazı inanılmaz derecede uzayacaktı. Belki peyderpey yine yazabilirim ileri zamanlarda!

B.D.

Herkese bol okumalı ve sıhhat dolu ömürler dilerim!

Bülent DEMİREL