Göz yaşıyla geldim dünyaya, ben ağladım Acep, gelişime sevinenlere mi bel bağladım ? Ne gariptir ki bu hâl, aklım kabule almıyor Ruhum kabullense, tenimde canım daralıyor Gelişime sevinenler, ben giderken ağlayacak Gidişim, beni değil de, sanki onları dağlayacak İşte o gün, belki ben güleceğim, onlar yalancı Ruhum bedenimle kavgalı, ben...
14.09.2000 tarihinde Hatay ili İskenderun ilçesinde dünyaya geldim. 2007-2008 yılında Namık Kemal İlköğretim okulunda okuduktan sonra 2008-2009 yılında okulumuzun ortaokulunda okumaya başladım. Okulumuzun çıkarmış olduğu Düşler Sokağı adlı dergide deneme yazdım. 2016 yılında Rotary Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’ni kazandım. 2019 yılında okulumuzun Bilgisayarlı Muhasebe bünyesinde okurken İskenderun Gazetesi’nde köşe...
Bir kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy gŏstermiş .Bahar ilerledikçe bitki kavak ağacına sarılarak yŭkselmeye başlar . Yağmurların ve güneşin etkisiyle müthiş hızla büyümüş ve nerdeyse kavak ağacıyla aynı boya gelmiştir. bir gŭn dayanamaz sorar kavağa: “sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?” On yılda “demiş kavak. On yılda...
Sevgi Açsın Çiçekler Hüseyin Erdoğan Depremler vurmasın Gönül dağına Kalpler kırılmasın Yürekler acımasın Bir ömür Çılgınca yaşansın Aşklar sevdalar Susmasın Türküler şarkılar Dünyaya hayata Sevgiyle baksın İnsanlar Nemlenmesin Buğulanmasın Yaşlanmasın Ağlamasın Gözler Islanmasın Yanaklar Sevgi açsın Bütün çiçekler Aşk koksun Kırlar Bağlar bahçeler Herkes Delicesine Sevsin sevilsin Eksilmesin Azalmasın Yarım...
Tan yeri ağarıyor, etrafta insanın içini serinleten bir hava oluşturuyordu. Kaldırımın kenarında uyuklayan, belediyenin kulağına taktığı yeşil küpeli, sarı köpek iki patisini öne doğru gererek, beraberinde kocaman ağzını sonuna kadar açıp esniyordu. Sararmış dişlerinin arasından uzun dili dışarı sarkmış gecenin ağırlığını üstünden atmaya çalışıyordu. Kaldırımın karşı tarafındaki beyaz benekli siyah...
Tam uykuya dalmıştım ki, yatağından fırlayan, kardeşim kalkıp gece lambasını yaktı.Etrafı aydınlatan kırmızı ışık gözlerimi kamaştırmıştı. Elimi alnıma koyup bakabildiğimde,karşımdaki dolabın yanında buldum onu. Kulağını duvara yaslamıştı ve hiç kıpırdamadan, nesöylediklerini dinliyordu. Bir süre sonra bana doğru dönüp “Bak konuşuyorlar işte.” dedi.“Hem de heykel konuşuyor!”Onu kafasına taktığını biliyordum. Haksızda sayılmazdı....