Aşkın Sen Hali Hale AŞKIN Kitabı

Bir yolculuk ki maviliğe giderDeniz, kuşlar, manzara ve senBazen susar, bazen konuşuruzAra sıra izleriz maviliğiUzaktan bakarız tariheFotoğraf çekerizSaçma sapan gülerizÇok güzeldi be İstanbulGalata kulesi bize yukardan baktıKız kulesi denize uzakGülhane parkı bizle anlam bulduNede güzeldi sabah İstanbulİstanbul’da sen ve benBir masal oldu taksimdeİstanbul her yeri çok güzelÇok başka ,çok yabancıAşkın...

Kaç liman gördü gönlüm? Kaç sahilde demlendi. Gölgemin yansıyan ışığına, Kendimi gizledim. Kadeh şarabın köpüğüne, Cümlelerini ekledim. Günün ilk ışığında, yağmur yağdı. Fırtınalar gördü, gecenin zifiriginde… Yıldızları taşırken, Şarabımı aşk kasesine doldurup, Yudumladım… Göğsümden akarken şarap, Şarap kokusunu, Son limana, gölgeme gizledim. Gölgeler / Ogün Orpars

Duygular, insanın bedeninden önce, ceketini alıp evi terk ediyor ve geriye sadece birkaç kilo et ile kemik kalıyor. Ortada aşk ile ilgili birçok teori olsa da, ben aşkın kavuşuncaya kadar geçerliliği olan bir dönem olduğunu düşünenlerdenim. Sadece iki insan arasında yaşanan, henüz ailelerin, sorunların, sıkıntıların, kira, taksit ve faturaların sahneye...

Okyanusta inci toplayan Arap dalgıçları seyfettin mi? Denizin derinliğinde tuzlu suyun içinde tatlı suyu poşetle nasıl alıyorlar. Okyanusların denizlerin derinliklerinde tatlı su kaynakları olduğunu biliyor mu idin? Ne sığa aldan ne derinlere inmekten kork. Yaşama dair olanı her zaman bilinen yerlerde burada olur diye arama. Yaşam için gereken ne olursa...

Kendi farkındalığımızı yaratmak bizim bireysel görevimizdir fakat birliktelikler olmadan bunu elde etmek mümkün değildir. Kilit noktası, bir başkasını sevmektir. “Diğer insanlarla etkileşime girmeden sağlıklı bir insan olamayız.” der Bucay ve ekler: “Evlerimiz pahalı eşyalarla tıka basa dolu olsa bile, ‘biz’ olmadan hayatımız koca bir boşluktur.” Jorge Bucay’ın bu kitabı, diğer...

Umuda koşuyoruz. Kurtuluşun hedefine koşuyoruz… Ama umutlar hep yarım kalıyor. Ya da koşu bandımız erken sona eriyor. Başaracak mıyız? Bilmiyorum ki… Bildiğim umutlarım acı ve mustarip tahribin kaderi… Yine de kötü kadere pes edip durmayacağım. Kitap bahçelerine tohum atacağım ki arkamda umutlar yeşillensin. Yeşillenen sevgi kitaplardaki umutlar… Umutlar… Başımda dağılmayan...