AŞKIM

Beyin durmuş
Gözler dalmış
Mantık kaybolmuş
Aşk kapıyı çalmıştı derken
Birden seslendi
Aşkım dedi

Aman Allahım
Kulaklarıma inanamadım
Adeta Kendimden geçtim
Yüreğimin telleri kopmuştu resmen
Kendimi unuttuğum yetmediği gibi
Kimliğimi kaybettim

Sonra
Göz göze geldik
Tek kelime etmeden
Sarıldık sessizce
Bir sarılmak
Evet, sadece bir sarılmak
İnanın kırk hasreti alnından vurdu resmen.

Bir ara yüzüne baktım
Bir gülüşüyle
Adeta bendeki mevsimleri değiştirdi
Kışımı yaza çevirdi
Gönlüme bahar geldi

O an anladım ki
Yokluğunda nefessiz kalışım
Boşuna değilmiş

Anladım ki
Yokluğunda kırkikindi yağmurları bile yağsa
İçimdeki ateşi söndüremezmiş

Anladım ki
Aşk’la yaşa ki, hayat AŞK olsun
Boşuna denilmemiş

Anladım ki
Aşk anlatılmaz yaşanırmış

Anladım ki
Aşk güzel şey
Vaktinde ve doğru insanla yaşanınca

Ve anladım ki
Bütün yollarım
Sana
Sevgiye
Ve huzura çıkıyor aşkım…

Halil Orhan ASLAN