ACI YORULDU

ACI YORULDU

SERHAN ASKER

160 SAYFA

6 Şubat 2023 / 04.17. Bir çatırtı sesiyle uyandım Ankara’daki evimde. Hani kalorifer yanmaya başladığında peteklerde ufak çıtırtılar olur ya, önce öyle bir şey zannettim. Ama değildi, çatırtıydı bu. Üstelik salondaki vitrinden de bardakların birbirine çarpma sesleri geliyordu. Yakın bir yerde deprem oldu dedim kendi kendime ve hemen televizyona yöneldim. Önce algılamadım verilen haberleri, alt yazıları. Diyarbakır dediler, sonra Kahramanmaraş olarak değiştirdiler depremin merkez üssünü. Aklım almadı, onca mesafede olan deprem nasıl Ankara’yı sallar ki dedim. Ama sonra….

Sonrası kıyamet. Ard arda saymaya başladı spiker. Kahramanmaraş, Hatay, Adıyaman, Malatya, Gaziantep, Şanlıurfa, Adana, Diyarbakır, Osmaniye, Kilis, Elazığ. Saydığı her şehirde ya akrabam ya arkadaşım vardı. Telefona sarıldım. Kimine ulaştım kimine ulaşamadım. Gözümün önünde yıkılıyordu Malatyam ve diğer iller. Çocukluğum, üniversite yıllarım, anılarım yerle bir oldu saniyeler içinde ve ben acıdan donmuşken herkes gibi ne yapabilirim çabasındaydım.

Üzerinden koca 2 yıl geçti. Acı aynı acı. Sayın Serhan Asker bu acının, bu yıkımın, bu kayıpların kitabını kaleme aldı ve sevgili Bahar ile okumaya çalıştık. Hayatımda okuduğum en zor, en ağır kitaptı. Gözyaşlarım bir an bile dinmedi her satırda. Kayıplar, yok olan hayaller, sağ kalanların mücadeleleri iliklerime kadar işlerken bir o kadarda nefret ettim ihmallere, geç kalınan kurtarma çalışmalarına, göz göre göre gelen bu felaketler için kimsenin kılını kıpırdatmamasına, güvenimizi yerle bir eden Kızılay’a, liyakatsizliklere, ahlaksızlara, vicdansızlara.

Acı yoruldu.

Biz yorulduk.

Ölüm bile utandı.

Ama para hırsı, rant hırsı, açgözlülük utanmadı. Son olsun umarım, tek dileğim bu ama hiç ders almadık ki şimdi alalım. Tüm 6 Şubat kayıplarımızı rahmetle anıyorum.

Depremi unutmayın.

Depremi unutturmayın.

Bu kitabı okuyun, okutun lütfen. Geliri deprem bölgesinde okul yapımına harcanacak olan bu eser büyük felaketin arşivi olarak kalsın kitaplığınızda.

Onları unutmamanız, unutturmamanız gerekiyor. Onlar bir rakam değil, hepsi bir can, hayalleri olan, gelecek planları yapan talihsiz insanlar. Hepsi can…can…can…

O insalar şu an yaşıyor olabilirlerdi, biz onların çoğunu ne yazık ki ölüme terk ettik.

Göklere sığdıramadığımız sevdamızı yerlere, topraklara sığdırdık. Yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgide kırdı boynumuzu cellat. Nefes almanın bu kadar zor olabileceğini tahmin etmemiştik. Beni bırakmadığını biliyorum, biz uzak memleketlerin sevdasıyız. Beden değil ruhlarımız bir.

6 Şubat 2023’te Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş camilerden sela okunacağını duyurdu. Enkaz altında küçücük bir umuda tutunan insanlar selayı duyunca acaba ne hisseder diye düşünmediler bile… Kaldı ki arama-kurtarma çalışmaları sırasında enkazdan gelecek zayıf sesleri duymayı zorlaştıacağı için de hatalıydı bu karar.

Unutmak, insanların özel hayatlarında bir yaşama işareti sayılabilir ama toplumların hayatında ikinci kez, bininci kez ölüm demektir.

(Son söz/Şükrü Erbaş)

Arzu ORTAÖREN