DÜŞÜNCE BAHARI

Taş kentin arasında, umutla filizlenen bir sonbaharın son boy gösterişiydi dönümüne. Bahar yaklaşıyordu. Ağaç olma yolunda atılan tohumların yüzleri yavaş yavaş toprağa gülümseyen bakışları ile insanın içini ısıtıyordu. Toprağa damla damla düşen yağmur geriye aromatik huzur veren kokusunu gelişigüzel bırakıyordu. Yazın habercisi olan bahar tohumlarını insanın içine de düşürüyordu halbuki. 

Candan Erçetin’in bir şarkısı dilime dolanmıştı;

“Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar” 

ve devam ediyordu;

“Ayrıca bunun seninle ne ilgisi var tabii ki ben böyle olduğum için bahar” diyordu.

Sahi arkadaşım sen hangi mevsimi yaşıyor, hangi şarkıya kulak veriyorsun?

Senin duygularına göre mi değişiyor mevsimler?

Yoksa sen mevsimlere göre mi yaşıyorsun duygularını. 

Düşünce dünyanda küçük bir gezintiye çıkmaya ne dersin? Hayatta olduğun süre zarfında en çok hangi dönemde zamanın durmasını isterdin mesela? Ya da şöyle sorayım, elinde bir sihirli değnek olsa kaç yaşında olduğun ana dönmek olurdu isteğin? 

Herkesin bir dönüm noktası diye tabir ettiği dönemi olmuştur. Senin dönüm noktan neydi?

Sorularımı okurken düşünüyorsan şayet bir sandalye çek ve geç otur karşıma. Biliyorum, biliyorsun geçmiş gelecekte yaşanmıyor, yaşanmayacakta. Geçmiş gelecekte iyileştirilir. Hazırsan başlayalım o halde.

Şimdi gözlerini yavaşça kapat ve içindeki çocuğa seslen. Eğer saklambaç oynarken çok uzağa saklanmadıysa sobeleyecektir fakat kayboldu ise ara onu daha da yüksek bir ses tonu ile çağır, eminim seni duyuyor ve çağırıldığını anladığı an gelecektir. O çocuk ile en son ne zaman konuştun. Örneğin nasıl olduğunu sordun mu hiç? Sanki biraz kırgınlık var üzerinde, biraz yorgunluk ve biraz da incinmişlik. Seni bu kadar çok seviyorum diye gösteren bir çocuğun kolları gibi aç kollarını, sımsıkı kucakla içindeki çocuğu. 

Sen sana iyi gelensin.

Sen seni iyi bilensin

Sen her şeyden evvel kendini sevmelisin.

Ne diyordu Rabindranath Tagore; “Bir insanın hayatından değerli bir şey yoksa o insanın yaşamının da bir değeri yoktur.” 

Bekleme baharın sana gelmesini, sen baharları getir kendine. En güzel baharlar düşüncelerinde çiçek açtıranlardır.

Düşüncelerinizin çiçek bahçesine dönüşmesi dileğiyle.

Şüra Akgüneş