KADIKÖY’DE MUHAKKAK BİR DEFİNE VAR

KADIKÖY’DE MUHAKKAK BİR DEFİNE VAR

SUAT DERVİŞ

220 SAYFA

#Ortakyorum

İstanbul’un altı dünyanın en büyük zenginliklerini saklar. İstanbulluların aklı olsa her biri kendine ait olan toprak parçasını biraz eşelerdi.

Sevgili Lider ablam, Azime ablam, Gül , Bahar ve ben nam-ı diğer Altın Kızlar olarak ortak okuma kapsamında bu ay Suat Derviş’in son yayımlanan kitabını seçtik.Okuma sürecimizin ardından yaptığımız güzel sohbet sonrası yorum hazırlamayı bana bıraktılar. Dilim döndüğünce anlatmaya çalışacağım bende.

Yazdığı dönemde ve uzunca bir süre sonrasında da kıymeti bilinmeyen yazarımızın bu eseri, Hatice Hatip takma adıyla kaleme aldığı, Son Posta gazetesinde 27 Temmuz- 10 Ekim 1935 tarihlerinde yayımlanan 72 tefrikadan oluşuyor.

Kamuran, sıcak bir yaz gecesi evlerinin balkonunda gecenin güzelliğine dalmışken duyduğu bir sesle irkilir. Bir kadının yardım çığlığıdır bu ve ablasının sesidir duyduğu. Asıl şaşırtıcı ve tuhaf olan ablası Berlin’de arkeoloji okumaktadır. Ailesinden habersiz, üstelik gecenin bir yarısı İstanbul’da ne işi olabilir Handan’ın? Duyduğu çığlığa kayıtsız kalamayan Kamuran, koşarak evden çıkar. Sesin geldiği yere, sahile ulaştığında yanılmadığını anlar. Ses ablasınındır ve bir çuval içinde kaçırılmaktadır.

Ailesi tarafından sahilde baygın bulunan Kamuran, olanları anlatmaya çalışsada kimseyi inandıramaz. Çünkü Berlin’den, kaçırıldığını iddia ettiği ablasından düzenli olarak mektuplar gelmektedir. O esrarengiz gecenin ardından İstanbul’un farklı mahallelerinde de gizemli olaylar yaşanmaya başlar.

Roman, adından da anlaşılacağı gibi define avcılığının yanı sıra aşk, polisiye esintiler ve İstanbul’un efsanelerine, geçmişin gizemli dünyasına yolculuk yaptırdı bize. Bir yandan modern İstanbul manzaralarına, sosyetenin eğlence hayatına tanıklık ederken, bir yandan da dehlizler, gizli geçitler, unutulmuş kiliseler, yeraltı şehirlerine çıktı yolumuz.

Kitabı bitirdikten sonra yaptığımız sohbette hepimizin ortak fikri hikayenin sonunun alelacele getirildiği yönünde oldu. Bunun nedeni olarakta tefrika olarak yayınlanmış ve bir bütün halinde gözden geçirilememiş olduğu şeklinde. Polisiye yönünün zayıflığı, hikayenin hızlı sonlandırılması, kendine hayran bıraktığı pek çok eserinin yanında sönük kaldı bizim için. Henüz Suat Derviş kalemiyle tanışmayanlar için tavsiyemiz bu eserle başlamamaları. Değerli yol arkadaşlarıma çok teşekkür ediyor, kucak dolusu sevgiler yolluyorum Yeni ayda, yeni bir heyecanda buluşmak üzere.

Biz eski güzellikleri araştırıp meydana çıkarmayı bir an düşünmüyoruz. Fakat keşke bununla kalsak iyi. Hiç olmazsa ortada olan, kaybolmamış, harap olmamış eserleri iyi muhafaza edebilsek. Onu da yapamıyoruz. İstanbul’un güzel abideleri birer birer kaybolmakta. İstanbul’un ne tarafına gitseniz ya eski Bizans veya Türk mimarisinin birer şaheseri olan o canım eserleri harabe halinde görürsünüz… Bunlar öyle eserler, sanat ve tarih kıymeti olan abidelerdir ki onları böyle yıkmak değil, gözbebeği gibi saklamak, her millet için yalnız kendi milletine karşı bütün dünya medeniyetine ve dünya harsına karşı bir mecburiyet, bir vazife, bir borçtur.

İstanbul’un altı şüphesiz ki üstünden daha zengindir.

LÜTFEN KİTAP OKUYALIM!!!

Arzu ORTAÖREN