Postmodernizm akımının önemli isimlerinden Italo Calvino, 1960 yılında yayınlanan I Nostri Antenati (Atalarımız) adlı kitabında yer alan fantastik hikâyeleriyle uluslararası bir üne ulaştı.
Üzme be gönül.,. İncildiğim yerden kopan ben Düşüp düşüp kalkan ayağa Var git sen gir o gönle Sorma be gönül… Neredesin şimdi sen nerede Ben solarken sen aç İyi bak göz bebeğime…. Yorma be gönül.. Koşturdum durdum peşinden Yetmedi nefesim nefesine Var git sen anlat aşkımı Etme be gönül …...
Derde saldı yine dertli başımı Kimse silmez akan kanlı yaşımı Bak dikerler birgŭn mezar taşını Istırap çemberi sarar insanı Çok çektim aşkını yüreğim dağlı Bŭtŭn aşk dağlar dumanlı karlı Kolların kenetli ayağın bağlı Istırap çemberi sarar insanı Yine akşam oldu yine dert doldu Neden gŭlbenzin sararıp soldu Gŏnŭl isyan etti...
Yaratılmışların en şereflisiyken, Doğayı, hayvanları koruyorken, Dünyamızı gelecek nesillere güzel bırakacakken , Çevremizi çöplüğe çevirenleri tepki verirken, Canilikte canavarlaşanları karşı çıkarken, Allah’a inandığımızı söylerken, şimdi neler oluyor bize!… *** Devleti, bayrağı, vatanı kutsal bilirken, Soyguncuları, bölücüleri, tacizcileri lanetlerken, Hak,hukuk-u bilip riayet ederken, Yasaları harfiyyen uygulayıp dikkat ederken, Yandaşcılığı ve yalakalığı...
Allah’ın rahmeti üstüne olsun Bozkırın gür sesi Garip Neşet’im Peygamber cennette arasın bulsun Bozkırın gür sesi Garip Neşet’im Melekler sevaba yazsın yazını Onlar biliyordu senin sızını Söyle kimler çalar garip sazını Bozkırın gür sesi Garip Neşet’im Resmini koymuşlar mezar taşına Babanı almışsın yanı başına Bilmem sarıldın mı gız gardaşına Bozkırın...
Yüreğimin gördüğü en güzel yağmur sensinGözlerimin gördüğü en güzel gökkuşağı senKalbimin attığı en özel melodi sen,Ruhumun dokunduğu en sıcak rüya sen. Gecemi aydınlatan yıldız gibi parlayan,Sessizliğime en güzel sesi fısıldayanBir tebessümünle bahar gibi açan,Karanlık dünyama ışıkla taşan sen. Adını andığımda titrer zamanın nefesi,Sensizlikte bile sarar tenimi hevesiBir ömre bedelken tek...