ZAMANIN UNUTTUĞU 

Zaman,

Gerçekten geçiyor mu,

Yoksa biz mi eksiliyoruz yavaşça?

***

Dakikalar akmaz aslında,

Biz çözülüyoruz her tik takta.

Kum saatinden dökülen biziz,

Ve her düşen tanede biraz daha yok oluyoruz.

***

Bir an düşün,

Şu anda bile “şimdi” dediğin şey,

Zaten geçmiş oldu.

Henüz yaşarken,

Tükenmiş bir anı oldu cümlelerin.

***

Zaman nedir,

Bir hatıra koleksiyonu mu?

Yoksa unutuşun başka bir adı mı?

***

Belki de zaman,

Ne bir başlangıçtır,

Ne de bir son.

Sadece iki sonsuzluk arasında

Kısa bir yanılgıdır insan dediğimiz.

***

Çünkü biz,

Zamanın değil,

Anlamın yolcularıyız.

Yaşadığımız her gün,

Sadece yaşlanmak değil;

Bir fikre, bir aşka, bir hakikate dönüşmektir aslında.

***

Zaman sorulmaz insana,

“Kaç yaşındasın?” değil,

“Kaç defa gerçekten yaşadın?”

demelidir soran.

***

Ve bazen,

Bir ömür geçer de,

İnsan hâlâ kendi sabahına uyanmamıştır.

***

Zaman,

Bir el değil bizi tutan,

Bir ayna:

Ne olduğumuzu değil,

Ne olmadığımızı gösteren.

Hale Aşkın