Yaşayan Sessizlikler

OSAMU DAZAİ 128 SAYFA Toplum dediği tam olarak neydi? İnsanın çoğulu mu? Toplum denen şey tam olarak nerede bulunuyordu? Tüm hayatımı toplumdan korkarak, onu güçlü, ürkütücü ve korkutucu bir şey olarak hayal ederek yaşamıştım. Varlıklı ve kalabalık bir ailede dünyaya gelen, çevresindeki onca insana rağmen kendini bir yere ait hissetmeyen,...

Ömrüme ekilmiş çeşit çeşit hüzün Hasat vakti geldi… Kalbimde öyle bir sızı ki ! Gözlerimden bir şey süzülüyor İçim acıdan şekillenmişken ! Mutluluktan bahsetmek mümkün değil ki..! Yok gibi yaşamak… Var gibi sevmek … Ne demektir bilir misin..? Gecenin içinde güneş kadar ölüyüm ! Korkma ,yüzüme bak ! İşte böyle...

Beyanlı sezişlerle bakacağım yüzüne Mevzu bahis etmeden farklılıkları. Bahse tutuşacağım ayla, Senin çok daha güzel olduğuna. Ve bunu kanıtlayacağım mutlaka Yakarca bir mısrayla. Ayçalar kadar güleceksin ki Işıldayacak Babil, İskenderiye, Şiraz Kimin hoşuna gitmez bu imtiyaz. Mühimseme beni, Mühimset kendini naz naz, Dercesine yalvaracağım yanağına. Maceraperest günebakan kuşlarının Asla konmadığını...

(TANITIM BÜLTENİNDEN…) Yazar Ayten Ocak Kalınsaz’ın üçüncü romanı “Karşı Kıyının Yalnızları” okuyucuyla buluşuyor. Roman, 1970’li yılların sonlarından başlayıp günümüz Türkiye’sine kadar uzanan sosyal ve siyasi değişimlerle beraber bireyin dünyasında da yaşanan sancılı süreçleri ele alıyor. “Temmuz Kelebeği” ile “Tozlu Gelinlik” kitaplarının yazarı Ayten Ocak Kalınsaz’ın üçüncü kitabı “Karşı Kıyının Yalnızları”...

Bebek odalarının tavanlarına yapıştırılmak üzere fosforlu malzemeden yapılmış, karanlıkta parlayan ay, yıldız ve gezegen şekilleri vardır. Bebek sanki gökyüzüne bakıyormuş gibi bu şekillere bakarak oyalanır ve uykuya dalar. Bu şekillerden ilk bebekte biz de almıştık. Ama kirada oturduğumuz evin tavan boyasına kıyamadığımız için bir kartona yapıştırıp duvara asmıştık. Çocukluğumda yerleşim...

Yürek bilmezse yazmayı Dil okur mu hiç nameyi. Yar bilmezse yanmayı Yaren bilir mi kül olmayı… Özüm ağlar gözüm kanar Cananıı özler can yanar Ne demeli bu dert halime Dil de sözüm sözünü anar Diken bıraksa artık batmayı Gül bilir mi güzel kokmayı Aşk bıraksa artık acıtmayı Ayrılık bekler mi...