YARINA BİR ADIM AT

Büyüyen yaşların büyümeyen çocukları burada mı? Hani şu her sene bir rakam devirip de içinde pembe pamuk şeker yiyen kesim, bir an evvel 18 yaşında olmak istiyorum deyip 18’den sonra sayıları geri saran. Eğer sen de onlardan biriysen çek bir sandalye geç otur karşıma konuşalım. Ben geceleri saymaz isek 14’ünden gün alan 13 yaşında bir kız çocuğu, ya sen? Düşünüyorum da birçok şeylere yetişmek adına aslında en büyük şeye geç kalıyoruz, “kendimize” Mesela bazen hafif bir ışık altında, orta sesli bir müzik eşliğinde yavaşça gözlerimi kapatıp anılarımı düşünürüm. Sene 2012’de saçlar sarı, sene 2002’de saçlar kumral. Gözümün önüne gelince yüzümde tuhaf bir tebessüm oluşur. 2008’de 42 kilo ben ile 2022 kıyaslarken her yönüyle ele alırım kendimi. Aslında bakarsanız bu bir tür yaşanılan geçmişin gelecekte iyileştirilme hali. En basitinden geçmişte olan bir boşluğumu bulduğum an hemen doldurma faaliyetleri başlar bende. Araya bir köprü kurar sıra sıra tek tek geçiririm zamanında istediğim şimdi ise ulaşmak adına çabam diye. Bir defterim vardır mesela her gün not alırım tarihini atıp bugün ne olmasını istiyorum ne yapacağım ve yarına dair tek bir isteğimi yıldız ile dökerim kâğıda. Bir sene sonra geçmişe dönerim yani ilk not aldığım zamana. Elime farklı bir renk kalem alıp o günden bugüne neler başarıp isteyip yaptıysam üzerini çizerim. Çizemediklerim için üzülmem aksine yeni başlangıç adına ilk sıraya not eder yeniden başlarım. Kolay pes eden ya da keşke seven bir yapım olduğunu düşünmem. Ayın belirli dönemlerinde ritüel yaparım o ay neler beni üzdüyse bir kâğıda yazar ardından yırtar ve çöpe atarım. Yazarak boşalttığım üzüntünün benimle kalmasını istemem ve bu hafifliğe inanırım.

Değerli dostum sana yük olan fazlalık olan ne var ise at kurtul onlardan. Ben hiçbir şey düşünmem kafama takmam diyen biri çok kişinin içinde kendisinden bile habersiz bir ben olduğunun çoğu zaman farkına varmaz.

 İnsan ta ki bir bardak masaya bırakılıp “tak” diye ses çıkardığında inanılmaz öfkelenir bağırır, çağırır. Halbuki her seferinde yaşadıklarından bir tohum atmıştır içine habersiz.

Unutmayın uzun bir yolculuk tek bir adımla başlar.

O halde adım atmak için neyi bekliyorsun?

Yarına şimdiden başlaman dileğiyle…

Şüra Akgüneş

@ssuraakguness