YARAMADIN

Hani farelerin kedi ile saklambaç oynadığı  Uzun maratonu koştukları  Kazananın ya canını kurtardığı  Diğer kazananın karnını doyurduğu O önemli maratonu kim kazanacağı  Biz görmezdik eğer fare kaçtıysa Canını kurtarır  Eğer kedi kazanırsa  Güzel bir ziyaret çeker  Kiremitlerin rüzgar ile vals yaptığı  Güneşte güneş yağı olmadığı için  Çayır çayır yandığı  Kanter...

Mecburiyetleri vardır insanın Aşk gibi, aşkını söylemek gibi Belki reddedilmek belki pişmanlık Elleri koynunda ağlamak gibi  Kara bir çukurda yaşarcasına Sevgiyle ölüme koşarcasına Gayya kuyusuna düşercesine Yüreğini ķözde dağlamak gibi  Boşa koysam dolmaz, almaz dolusu Gönlüm imkansızın olmuş delisi Çarşamba, perşembe derken salısı Cumayı pazara bağlamak gibi.  Yasak, uzak, tuzak...

Kendimi Sende UnuttumSenin gönül dağında senin adını sana aşkını deli deli vurup duran udtumNe de şanslıyım ki ben senin gibi güzel zarif bir kadının ılık ellerini tuttumSeni sevgi dolu duygu yüklü aşkla süslü yüreğimde huzur içinde uyuttumYüreğimi senin sevgiyle dolu duygu yüklü aşkla süslü yüreğinde okuttumSeni sevdim seveli yalnızca sensin...

Çiçek açmaz,çalışmıyor arılar,Kovanlarda görünmüyor balımız.Yarın için tükeniyor umutlar,Bilmem ne olacak bizim halımız. Meyve vermez,diktiğimiz fidanlar,Merhametsiz,acımasız vicdanlar,Hırsızlara kaldı artık meydanlar,Ne yapalım çürük,çıktı dalımız. Koyunları aldatıyor çobanı,Eşşeklere yakışıyor palanı,Kurt olana sökmez itin pilanı,Ürselerde kıpırdamaz kılımız. Ot kalmadı,kurak gitti havalar,Yurttan ayrılıyor bir bir kuzular,Yarın için iyi değil durumlar,Kırılınca kanadımız kolumuz. Huzur yok ki...

Neden yüzün hiç gülmüyor diyorlar Ruhen huzur bulamadım, üzgünüm Hakkı bilmeyenler hep hak yiyorlar Haksızdan hak alamadım, üzgünüm Savaş verdim tekim gücüm yetmedi Kemiren ihtiras bizden gitmedi Doğruyu dürüstü kimse tutmadı Nedenini bilemedim, üzgünüm Becerip başardım denmez aferin Saygı gösteririm sevgi beklerim İçimdeki yara derin mi, derin Yaraları saramadım, üzgünüm...

Umuda koşuyoruz. Kurtuluşun hedefine koşuyoruz… Ama umutlar hep yarım kalıyor. Ya da koşu bandımız erken sona eriyor. Başaracak mıyız? Bilmiyorum ki… Bildiğim umutlarım acı ve mustarip tahribin kaderi… Yine de kötü kadere pes edip durmayacağım. Kitap bahçelerine tohum atacağım ki arkamda umutlar yeşillensin. Yeşillenen sevgi kitaplardaki umutlar… Umutlar… Başımda dağılmayan...