İstanbul
Az Bulutlu
12°C
İstanbul
12°C
Az Bulutlu
Perşembe Az Bulutlu
14°C
Cuma Parçalı Bulutlu
16°C
Cumartesi Parçalı Bulutlu
17°C
Pazar Çok Bulutlu
18°C
Konuşamayan, yürüyemeyen yeğenimin
camında gördüm ilk onu
Minik ellere gölgesi düşüyordu
Siyah bir hançer gibiydi, simsiyah
***
Sonra da rastladım ona
Kimsesizlerin yatağında
Destek bekleyenlerin sofrasında
Çaresizlerin boynundaydı
***
Usulca yerleşiyordu ortama
Suskunluğu fısıldıyordu kulaklara
Merhaba diyordu açtığı yaralara
Zehri veriyordu tüm organlara
***
Yakınımdan gelmeseydi almazdım onu yüreğime
Sır etmezdim derdimi içime
Fakat ben çareler tükenmeden
Dönmeliydim evime
***
Yüksekten bakınca fark ettim savrulduğunu
Seni ben yarattım deyince kavrulduğunu
Rüzgar sesini etrafa yayıyordu
“Umut” diye bağırıyordu, ”Kahrolsun umut”
Evşen Sezgin
Muhteşem bir anlatım ve konusu beni çok etkiledi engellileri bu kadar içten ve samimi ki tebrik ederim yeni şiirlerinizi sabırsızlıkla bekliyoruz
Çok yalın ve etkili bir dil kullanmissiniz, kaleminize sağlık
İçten samimi yazılmış güzel bir şiir..Belki çoğumuzun hissettiği dile getiremediği .Devamını bekleriz bu güzel şiirlerin..sevgiler..
Çok etkilendim.Kaleminize sağlık
Çok duygulu ve güçlü bir ifade biçimi
Harika kaleme alınmış bir şiir
Yüregınize sağlık.
Çok güzel
Duygu dolu ve çok etkileyici. İnsanı alıp götürüyor. Hassas bir yürekten çıktığı çok belli…
Tebrikler
Çok güzel vede duygu dolu
Çok güzel ve agir bir siir,
Çok başarılı!
Duygularınızı çok güzel yazıya dökmüşsünüz. Çok beğendim. Merakla devamını bekliyorum.
Çok etkileyici bir şiir , insanı farklı bir dünyaya götürüyor sanki …
Evşen Hanım,
Kaleminize sağlık.
Kaleminize sağlık Evşen Hanım…
Evşen merhaba kalemine sağlık tebrik ediyorum başarıların devamını diliyorum sevgiler
çok içten çok güzel anlatılmış yalnızlık