SEVİNÇTEN ÖLÜRÜM

Seni sevdiğime pişmanım şimdi Recep Hacılar … Seni sevdiğime pişmanım şimdi Bir bilsen yüreğim nasıl yanıyor Kararmış aşkına düşmanım şimdi Seni seven gönlüm nasıl kanıyor Sen kopardın benim gönül bağımı Her gün yaşıyorum hicran çağını Baykuş esir aldı sevgi dağımı Bülbül şeyda gülü kötü tanıyor Alıp da başımı nere gideyim...

Mecburiyetleri vardır insanın Aşk gibi, aşkını söylemek gibi Belki reddedilmek belki pişmanlık Elleri koynunda ağlamak gibi  Kara bir çukurda yaşarcasına Sevgiyle ölüme koşarcasına Gayya kuyusuna düşercesine Yüreğini ķözde dağlamak gibi  Boşa koysam dolmaz, almaz dolusu Gönlüm imkansızın olmuş delisi Çarşamba, perşembe derken salısı Cumayı pazara bağlamak gibi.  Yasak, uzak, tuzak...

Biliyorum Herşey güzel olacak Ve sen güleceksin Gülerken Içimin hüzünlerine Gülüşlerin damlayacak Ve gözlerin en yeşil Ürkek sevdamın yangın gecesi Özgürlüğümü tutsak eden Ve beni boyle söyleten gözlerin Gözlerin Ceylanların pınara inişi Baharın gelişi Ve çocuk ruhumun sevinişi Ah ah ceylan gözlüm Biliyorum Herşey güzel olacak Gün gözlerinde ve şafak...

OLACAKTIR BAK Alparslan Kunduz … Her Aslanın karşısında Bir sığır olacaktır bak Pazarında çarşısında Sürüler dolacaktır bak Başımıza yağar küller Dalında öter bülbüller Solmaz dediğin o güller Onlarda solacaktır bak Ne saraylar ne de hanlar İnsan olan bunu anlar Ne ektiyse bu insanlar Payını alacaktır bak İnsanlık herşeye değer Erenler...

SÖZ BULAMAM Yüreğim bir yangın yeri, Şu gönlümde köz bulamam. Acılar yakar ciğeri, Anlatacak söz bulamam. Ne yapayım çaresizim, Ne yolum var,nede izim, Halimiz perişan bizim, Bakıp gören göz bulamam. İçin için yanıyorum, Düşmanı dost sanıyorum, Ben beni zor tanıyorum, Kabuğum var,öz bulamam. Düştüğüm şu hale bir bak, Anlım kara...

İLK YAZ GECESİ /Mensure/ ^^ Karanlığın koynundan çıkıp her gün doğuyor güneş. Ve sonra da batıyor Gamzekız. Arasında sıkıntılı saatler. Belki yavaş, ama geçiyor. Devamlılık süreci içinde zamanı; mazi, hâl ve istikbal parçalarına bölmek geliyor içimden! Bölemiyorum… Canım sıkılıyor nedense, çok şeyler yapmak istiyorum, ama imkânsızlıklar bir Erciyes gibi yükseliyor...