SABIRLA GELEN İZ BIRAKIR

Bekledim,

Bir mevsim değil, bir ömür gibi.

Zaman usulca aktı gitti bir su misali. 

Ruhuma çöktü sessizlik.

Ama sabırla susan her yürek bilir ki:

Geç gelen ne varsa,

daha çok dokunur insana.

Bir çiçek düşün,

açmak için baharı değil,

Aslında kendini beklemiş.

Yağmuru kaçırmış belki,

ama güneşi gördüğünde açmış,

tüm görkemiyle…

Bir ses,

gecikmiş olabilir kulaklarına,

bir haber bile gelmemiştir belki gidenlerden.

Ama geç gelen,

yanında bir başka derinliği de taşır. 

“Çünkü zamanın terazisi

sadece dakikaları değil,

insanı da tartar.” 

Beklemek,

kalbi büyütür, ruhu derinleştirir.

Ve sabırla yoğrulan her düş,

bir gün gözler önüne serilir;

daha güzel, daha anlamlı,

ve tam da olması gerektiği gibi.

Geciken güzelleşir, 

“Çünkü acele eden, zamanla unutulurken,

sabırla gelen iz bırakır.”

Hale Aşkın