SABIR TAŞI -ATIQ RAHIMI

SABIR TAŞI

ATIQ RAHIMI

SAYFA SAYISI:110

1962 doğumlu olan yazar Sovyet işgalinin ardından bir yıl Pakistan’a sığınmıştır. Daha sonra siyasi sığınma alarak Fransa’ya yerleşmiş olan Afgan yazardan okuduğum ilk kitap. Kadın olmanın her coğrafyada ne kadar zor olduğunu akıcı bir dille ve ustalıkla yazmış ki, yazarın aldığı 2008 Goncourt ödülünü sonuna kadar hak ettiğini düşünüyorum. Aynı zamanda filme uyarlanmış bir eser.
Savaşın ortasında geçen kitabın konusu, kafasında kurşun ile yaşama savaşı veren ve bir köşede sürekli konuşmadan tepkisiz bir şekilde yatan bir adamla, ona bakan karısının hikayesini kadının dilinden anlatmaktadır. Bir taraftan kadının kocasına karşı duyduğu öfkeyi dışa vururken iç hesaplaşmalarına da tanık olacaksınız. Geçmişte kocasının kendisine yaşattığı acıları adamın çaresizliğinden faydalanarak dile getirmesini okuyacaksınız. Kocasını Seng-i Sabur yani Sabır Taşı’na benzeterek geçmiş sorgulamaları ve itiraflarıyla geçen kitabın olay örgüsü ve kurgusu açısından son derece akıcı bir dile hakim olduğunu görüyorsunuz. Konusu açısından hiç sıkılmadan bir solukta okuyacağınız fakat şu anda yaşanan savaşın gerçek yüzünü bir kez daha karşınızda bulacağınız için belki de size kasvetli gelebilir. Okunması gereken sarsıcı bir kitap olduğunu düşünmekteyim.

Alıntılar

• Bilgelerin sözleri doğruymuş: Silahların zevkini tatmış birine asla güvenmemeli! (Sf:54)
• Her mutluluk iki mutsuzluk doğurur. Birilerinin mutluluğu diğerlerinin mutsuzluğuna neden olur. Acı olsa da böyledir.(Sf:81)

Ebru Işık