Çarəsiz, kimsəsiz sahil kimisən,
Kükrəyən dalgalar üstünə gəlir.
Könül tellərində həsrət simisən,
Yangısı bagrımın başını dəlir.
Bu acı kədərə dözməyir ürək,
Nəgməsi yarımçıq dodaq kimisən.
Barlı baharını aparıb külək,
Çiçəyi don vurmuş budaq kimisən.
Şəhid nəfəslidir sanki bu payız,
Torpaqdan şəhidlik qoxusu gəlir.
Ey şəhid anası deyilsən yalqız,
Arxanca haqqın ən dogrusu gəlir.
Oglunu vətənə qurban demişdin,
Başın uca olsun qürurun kimi.
Vətənə layiqli əsgər vermişdin,
Vətənə bəxş etdin öz nurun kimi.
Qarşında diz çöküb hamı əl açsa,
Təsəlli, göz yaşın quruda bilməz.
Dünya başdan-başa gül, çiçək açsa,
Bir ana qəlbini ovuda bilməz.
Qəlbində daşıdın övlad yarasın,
Çəkdiyin agrılar vətənlə təndir.
Şəhidlər ölmür ki, anam balası,
Hər şəhid məzarı dogma vətəndir.
Nazim Qocamanlı
ŞEHİD ANNESİ
Issız, kimsesiz bir sahil gibisin,
Kükrəyən dalgalar üstünə gəlir.
Sen kalbimin tellerinde hasret tohumusun,
Yangısı bagrımın başını dəlir.
Yürek dayanmaz bu acı derde,
Ezgiyle yarım kalmış bir dudak gibisin.
Rüzgar aldı götürdü Barlı baharı,
Çiçeği olan dal gibisin.
Şehidin nefesi sanki bu sonbahar,
Toprak şehadet kokuyor.
Ey sen şehit annesi değilsin tek başına,
En gerçeksi arkandan geliyor.
Evladın vatan için feda dedin,
Başınız gururunuz kadar yüksek olsun.
Vatan toprağına layık bir asker verdin,
Vatanı ışığın olarak verdin.
Herkes önünde diz çöküp ellerini açsa,
Teselli, gözyaşların kurutamaz.
Dünya baştan ayağa çiçek açsa,
Bir anne kalbini avlayamaz.
Bir çocuk yaratmayı kalbinde taşıdın,
Çektiğin acılar vatanına bağlanır.
Şehitler ölmez anam oğlu
Her şehidin mezarı bir vatandır.
Nazım Gojamanlı