Ressam Cengizhan Ünlütürk Tablosu

GECE ELIE WIESEL 176 SAYFA Aynanın derinliklerinden bir ceset bana bakıyordu. Gözlerimdeki bakışı beni hiç terk etmedi. 1944 yılında ailesi ile birlikte Nazi Toplama Kamplarına yollanan Elie Wiesel’in gerçek yaşam öyküsünü kaleme aldığı bir kitap okuduk sevgili Sevilay Pak , sevgili Bahar Esen ve sevgili Sevilay Ayvaz ile. Teşekkür ederim...

Mithat Önal’ın yeni kitabı “TUTTUM AŞKIN ELLERİNDEN” raflardaki yerini aldı. Yazar, öykü kitaplarından sonra şimdide deneme kitabıyla okuyucularının karşısına çıktı. Bir olguda, bir durumda, bir olay örgüsünde, önümüze serilen yaşanılacak anlarda ne kadar ileri gidebilirsiniz? Yaşamın kıyılarında gezinirken, hayat ağacında tomurcuklanan zaman dilimlerini nasıl yakalarsınız? Sevgilinin gözlerinden iç dünyasına süzülerek...

BİR YUDUM ÇAY Mehmet Aydalga Bazen…, Hayatın…, Tüm güzellikleri…., Bir yudum; Çay, içiminde gizlenir….! Kısmeti olansa…, Onu, her nasılsa; Her yudumla…, Kendini…, Kendi kılan; Özünde bulur…! Velhâsılı, kelãm…!  

Sene bilmem kaçtı Mevsimlerden bahardı Kalbimizde heyecan Gözlerimizde mutluluk vardı. Ne hayaller kurmuştuk kelebeklere bakarak Yuvamızı düşünmüştük, çiçeklerle konuşarak Planlarımız yapıyorduk yarınlarla ilgiliydi Şen şakraktık Mutluyduk Konuşuyorduk Hayaller kuruyorduk Hayallerle yarınları tartışıyorduk Bir kelebek kanadına yüklemiştik sevgimizi Ne uçuşan arılar ilgilendiriyordu bizi Ne saçlarımızı dağıtan rüzgar Sevgi çemberinin içindeydik O...

Çekiştirip durma öyle sağımdan, solumdan. Ne laf anlamaz şeysin, sen öyle. Öf…aman, yettin be! De ki, tuttun ellerimden. De ki, alıp götürdün dilediğin yere. De ki, içinden geldi de ısmarladın; yedik, içtik bir şeyler. Bitmiyor ki gitmekle, yemekle, içmekle. Her şeyden önce sevgi gerek. Güven gerek, ruh gerek, ruh… anlıyor...

Biz Yörüklerin oturmaktan anladıkları şey yemek yerken bağdaş kurup sofraya oturmak, çay içerken de duvar dibindeki bir hasır yastığa ya da bir tahıl çuvalına yaslanıp bacaklarımızı öne doğru uzatmaktı. Hatta çift çubuk işlerinden sürekli yorgun düşen babamız için oturmak, koltuğunun altına ikiye katlanmış bir yastık koyup yan gelip uzanmaktı. Annemiz,...