ÇANAKKALE Necla Karatekin … Çanakkale bir Devrin yeniden yazılışı.. Sönmeyen bir Vatan aşk’ı bitmeyen iman, gücüyle.. Sonsuz bir Vatan için tüm kahraman .. Mehmetlerim can hiraş siper ederken can nedir canan olmadan Vatan sız deyip.. Onbeşliler’in bile kına yakıp kınalı kuzuların … Allah Vatansız bırakma diye.. Mehmedim koca ordulara kan,...
Çıkınca çarşıya ve de pazara,Yangın yeri gördüğümüz manzara,İnsan mal taşıyor, gibi mezara, Omuzunda bir yük, hâli perişan,Yüreğinde acı, dili perişan. Dokunsan feryadı duyulur arşa,Hayat çok pahalı, diyor; gel yaşa,Sanki bir cephede, girmiş savaşa, Omuzunda bir yük, hâli perişan,Yüreğinde acı, dili perişan. Kiminin korkudan, tutulmuş dili,İki laf etmeye, yoktur mecâli,Yolunu şaşırmış,...
Beni yıllarca kandırdın sen. Seviyorum deyip, yüreğinin bir kenarında hep başkalarına da yer açtın. Hiç bir zaman benim sevgimle yetinmedin sen. Başka sevda arayışların hiç bitmedi. Arzuların hiç sönmedi. Seni beklediğim gecelerde gelmediğin zamanlar hep yalan söyledin. Ben sana inandıkça, ben sana güvendikçe sen kendi gönlünde kendini büyüttün, ben küçüldüm....
Doğumla başlar hayat, Çocuklukta yaşam rahat, Çoğu isteğin olur rahat, Hayallerin geneli tezat, Gerçekler olur bayat, Ömür dediğin, ezanla başlar salayla biter!… *** Yapılan işler hoş karşılanır, Şakaların dozu kaçırılır, Çekişmeler-kavgalar çok olur , Dargınlıklar anlık olur, Çocukluğu yaşamak güzel olur, Ömür dediğin, doğumla başlar ölümle biter!… *** Ergenlik yılları...
Yüreğin yoksulluğu bu anne, Diktiğin yamalı pantolon kadar sevinç vermiyor, Sürdüğün salçalı ekmek kadar tat vermiyor, Sızdı bir kere yüreğe, Açtı elini yürek bir avuç huzura. Yüreğin yoksulluğu bu anne, Kokun kadar güzel saramaz bedeni, Gözlerin kadar umutla ısıtmaz içimi, Gülüşün kadar aydınlatmaz hayatımı. Yüreğin yoksulluğu bu anne, Bizim yoksulluğumuza...