NERELİSİN SEN!

Güne uyananlara Günaydın; Uyandırana şükürler olsun .*.

(GÜNE ŞİİR DÜŞTÜ)

NERELİSİN SEN!

Çiçekler içinde benzersin güle

Hoş gör merakımı, nerelisin sen.

Duruşun halini veriyor ele

Hayata küsmüşsün berelisin sen.

Endamın bir başka, bakışın başka

Gözümden gönlüme akışın başka

Dumansız alevsiz yakışın başka

Söyle hangi dağın maralısın sen.

Yüreğin vefasız yâre mi kandı

Goncaydın, dalına baykuş mu kondu

Canım dediklerin ele mi döndü

Belli dost elinden yaralısın sen.

Kara kış mı oldu baharın yazın

Kaderin mi senin gözyaşı hüzün

Gülmeyi unutmuş o mahzun yüzün

Huzurla, neşeyle aralısın sen.

İçinde volkanlar yanarsa yansın

Gülümse görenler bahtiyar sansın

Yüzüne baksın da bahtın utansın

Benim gibi bahtı karalısın sen.

İsmail İsmail Gül