Nazlıcan Kitabı

Dinlemeyen, anlamayan ve yanlış anlayanlardan kaçarken, özgürlüğü kendisinde hapsettiği yalnızlıkta bulan gencin romanı… Yazarın tiyatroman kavramı ile tanımladığı romanda bir gencin gözünden gerçek, düş ve sanrı üçgenine sıkışan insanın çaresizliği anlatılmaktadır.Bu sıkışmışlık içerisinde var olma mücadelesi veren genç bir gün bir yolculuğa çıkar. “Yol” un metaforik bir imge olarak kullanıldığı...

şu sahipsiz yaşamın yenilenen şafaklarındadevşirilirken yeryüzü ben hırçın nehirlerin akışındayorgun bir damlayım günbatımında yatağımı arıyorum rüzgâra yenilmiş yakup kuşuyumkırık kanadımın ağrısıylasığınıyorum gecenin duldasına savruldu yürek yangını mavi gök aşkımartık mutluluk mudur ölümden ötesioysaben ne ihanetlerin ne de yalanların insanıydımgülün goncası gibi hakikatin ışığı güneşi özlüyorum zaman her yola revan eyledi...

Bir kulaklık sarkıyor böğrüne, Firari vicdan , Bölüne bölüne takside. Ödemesi bitmez sanki bu hukuksuzluğun, Zor değil bunu anlamak; Lakin steteskop bozuk düzen. Eziliyor böcek ayak ucuyla, Çığırtkan acılarıma dilin suskun. Kalp atmıyor gibi atıyor, Helallik istiyor gece öldürürken. İlk aktarma istasyonunda , Aktardığım kadarını bırakıp sana , İnmeliydim vagondan....

Yaratılmışların en şereflisiyken, Doğayı, hayvanları koruyorken, Dünyamızı gelecek nesillere güzel bırakacakken , Çevremizi çöplüğe çevirenleri tepki verirken, Canilikte canavarlaşanları karşı çıkarken, Allah’a inandığımızı söylerken, şimdi neler oluyor bize!… *** Devleti, bayrağı, vatanı kutsal bilirken, Soyguncuları, bölücüleri, tacizcileri lanetlerken, Hak,hukuk-u bilip riayet ederken, Yasaları harfiyyen uygulayıp dikkat ederken, Yandaşcılığı ve yalakalığı...

Şair kimdir, sanat nedir, şiir nasıl yazılır. Edebiyatın, sanatın içinde hangi soruları merak ediyoruz? Ya da etrafımızda ki şair ve sanatçı dostlarımızın düşünceleri bakışları nelerdir? Nice sorular işte! Hasbihal zamanı!… Gönül Dostlarıyla Röportaj projemiz TC Betül Fırat ile yeniden sizlerle! Ve yeni yıla gireceğimiz şu haftada hepinize sağlıklı mutlu yıllar...

Sahneler vardır Koltukları eski kokan  Sanat hiç Bir şeyi düşünmezdi  Sahnenin Tozunu  Atmaktan gayrı  *** Ruhu okşanırdı Işıkların altında  Rolüne sevdalıydı  Rüzgârlarla gelir rüzgârla geçerdi  Sahne ışıklarında  *** Sevgiyi Yaşatmak yolunda  Güzellik kokusu Yayar  Renklerle tuvallere nefes olur  Damlayan bir çift gözyaşıyla Sevgi ve barış şairi  Şair: Kasım Kara  Şiir:...