KAFKASYALIM

Güneşe perdeler çekip baharı kararttılar.

Helal ekmeğimizi al kanlara doğradılar.

Yüz kişilik gemiye beş yüz kişi sığdırdılar.

Topyekûn bir milleti ölüme yolladılar.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım hepimizin bu sancı.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım senin işte bu şarkı.

Tazecik gelinleri yağlı ipte salladılar,

Kundaktaki bebeleri denize fırlattılar.

Soykırımın adını “sürgün” diye yutturdular,

Vahşetin izlerini tüm dünyadan sakladılar.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım hepimizin bu sancı.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım senin işte bu şarkı.

Yuva ördü kargalar kadınların saçından.

Karadeniz kızıl oldu kesik insan başından.

Bir gün hesap soracaktır, tarih ta en başından

Çoluk, çocuk, yaşlı, genci bedensiz bıraktılar.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım hepimizin bu sancı.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım senin işte bu şarkı.

Boğazıma takılıyor çözülmez bir kördüğüm,

Ne masaldı ne rüyaydı gözlerimle gördüğüm.

Bu kaçıncı çığlık böyle yüreğime gömdüğüm?

Asaletli insanları vatansız bıraktılar.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım hepimizin bu sancı.

Her Mayıs’ta depreşiyor yüreğimde bu acı,

Unutma ey Kafkasyalım senin işte bu şarkı.

Remzi Özkan/Nasibi