İnsanlığımı Yitirirken

#OKUDUMBİTTİ

#OSAMUDAZAİ

#İNSANLIĞIMIYİTİRİRKEN

Kitap, Osamu Dazai takma adıyla anlatılan Suçi Tsuşima’nın (Kitaptaki adı Yozo) otobiyografisi dir. Kitabın kahramanı Yozo yedi erkek, dört kız çocuğu olan kalabalık ve zengin bir ailenin en küçük ikinci çocuğudur. Babası yerel ve milli meclis üyesi olarak oldukça meşgul biridir, anne ise hasta bir kadın olduğu için Yozo, anne ve babasından yeterince ilgi görmeden altı yaşına kadar teyzesi tarafından büyütülmüştür. Onun da yanından ayrılması ile karmaşık duygular içerisinde bir çocukluk yaşamıştır. Her zaman yalnız ve kafası karışık bir yapısı olmuştur. Aslında kimsenin dikkatini çekmeyen zekiliği ve edebi yetenekleri de vardır. Hep görmezden gelindiği, kişiliğine, sözlerine önem verilmediği için aile içerisinde hep yok sayılması onun güvensiz, utangaç olmasına neden olmuştur. Bu nedenle de toplumdan hep kendini saklama gereği hissederek, hayatı boyunca soytarılık gibi bir karakterin arkasına gizlenmiştir. Aslında çevresini güldürürken kendisi hüzünlü ve mutsuzdur. Hayatını doğru dürüst bile kuramaz. Yanlış kişilere aşık olur. Hayatı çözemez, ondan korkar ve tutunamaz. Bu nedenle birkaç defa intihar girişiminde bulunmuş sonunda da başarmıştır.

Yazarın son kitabı olan bu eserde önemli olan “anlamanın ve anlaşılmanın imkansız olduğunu” vurgulamasıdır. Gerçekten de hayatı boyunca çevresindekileri tam tanıyamadığı, anlayamadığı gibi kendisini de ortaya çıkaramadığı için hiç anlaşılamamış ve çalkantılı bir hayat sürmüştür. Kitabı zevkle ve duygulanarak okudum. Japon Edebiyatını merak edenlere tavsiye ediyorum.

Gülten TÜRKEL