İLK KURŞUN KÜLTÜR SANAT VE TURUÇGİLLER FESTİVALİ HATAY’IN DÖRTYOL İLÇESİ’NDE YAPILACAK…

Ellerimiz gibi düşünmüşüz çıkan değil de inen yaylalara tırmanmayı incir ballarının ardılı eşsiz bilgeliklerle ay’ın bedirinde hurmalanan zeytinleri ve ormanı bizcileyin deliye çeviren iğde güllerini *** dumanı tütmeyen ürgüp’le susmuşuz gökbel’in yosunuyla bezenen köylerde çavlanımız olduğundan sevi’nin suyu içi dışı yır olan kimsesiz yağmurlar açardı kulakları çınlayan yolu *** ne...

Hayat yaşamaya değer Otobüse atlada gel Beni bulamazsan eğer Yaylalarda otla da gel Ne diriye ne ölüye Bak Hacı Bektaş Veli’ye Hergün bayramdır deliye Bayramını kutla da gel Herkes çalışıyor işte Öyle değil mi enişte İşte ben böyleyim işte Kıskancından çatla da gel Alparslan kendini arar Kötülük inanın zarar İnsana...

3.OKTAY AKBAL EDEBİYAT ÖDÜLÜ’NÜ KAZANAN YAZARA 10.000, İKİNCİSİNE 7.500. ÜÇÜNCÜSÜNE 5.000 LİRA ÖDENECEK.(SON BAŞVURU TARİHİ.07 OCAK 2923)… Muğla Büyükşehir Belediyesi 3. Oktay Akbal Edebiyat Ödülü düzenledi, buna göre katılım koşulları aşağıda ki şekildedir. -Ödüle başvuracak kişinin, ”Cumhuriyetin 100. Yılı” konulu bilgisayarda yazılmış deneme-köşe yazısı yazılarının her birinin 7 adedini, kişinin özgeçmiş yazısıyla...

“Insan dediğin hata yapardı ama eğer itiraf edilir ve konuşulursa üstesinden gelinirdi.” Lars Kepler’in kalemi ile Ağustos ayında “Hipnozcu” kitabı sayesinde tanıştım. Kitapta Stockholmda bir aile acımasızca katledilmiş ama ailenin bir üyesi olan oğlan çocuğu sağ kalmış gerçi ergen yaşlarında olan oğlan komada. Aile’nin büyük kızı evden tanıştığı için hayatta,...

Ben anladım, sen anladın, o anlasın Mesajımız net bizim, herkes dinlesin Haykıralım onun adını, heryer inlesin Bugün Atatürkü, yazmak istedim Deftere KALEME sığarmı SANDIN Hitabeye KELAMA sığarmı SANDIN Ben ona İNANDIM ona güvendim Bugün Atatürkümü yazmak istedim Ne sayfalara sığarsın, ne satırlara Bu vatan azizdir bìze ! Senden hatıra Ne...

KIVIRCIK VE BABA (küçücük bir ayrıntı…) “Çocukluğunu yaşayamamış ağızlardan, büyüdükçe “çocuk gibi olmak!” metaforu bizi karşılıyor. Çocukluğunda, çılgınca oynamış aktörlerin, büyüdüklerindeki dinginliğini fark edemiyoruz. Bu dinginlik, gerçek yaşam algısının, hiç de çocukluğumuzdaki gibi olmadığı gerçeği ile yüzleşmesidir. Dönmek isteriz tekrar; o coşkuya, sevince, samimiyete, masumluğa… Yaramazlığımızın bedelini ödediğimiz çılgın bir tokadı dahi...