Halide Halid Araştırmacı yazar “ÖNCE VATAN” serisinden: Belki geri dönemedim… Anne…Evladı için dünyanın tüm zorluklarını omuzlarına alan kadın. Anne…Kalbinden bir pınar gibi akarak gelen ninnilerle bebeğine mutluluğun senfonisini duyuran varlık. Anne…Adı duyulunca yüreklerde nice hasret, nice sevgi, onunla geçen günlerin anısından haber veren insan. Anne…Dünya var olduktan...
Mumun titreyen alevi söndü sönecek, hep bu vakitlerde şafak çıkardı. Ellerimde akşamdan kalma limon kokusu, odanın köşesinde nazlı nazlı miyavlayan kedim gözlerini bana dikmiş aç, üşümüş belli. Yak şu sobayı ısınalım diyor. Sobaya elimi atıyorum, soğuk metal tenime nüfuz ediyor. Yakacak bir odunun yok, güneş sana uğramaz olmuş getir de...
Sensin benim hayallerle yüklü gündüzüm düşlerle süslü gecem Hayatım seninle dolu dünyam seninle bir bahar gibi rengarenk Adın dilimde tekrarladığım geceleri sayıkladığım bir tek hecem Sensin benim bir ömür gönül tahtımda hakimiyet sürecek ecem Ey güzel zarif kadın anladım ki gönlün gönlüme yüzde yüz denk Ölünceye değin aramızda olacak harika...
Biçiliyor kalbim aşk hızarında Beş paralık oldum halk nazarında Satsam almıyorlar dost pazarında Bedelini sorma al hakkın varsa Ayrılık hançerin bağrıma çaktın Seviyorum diye söz etme sakın Dedim ödeyeyim geçtiyse hakkın Var diye haykırma al hakkın varsa Ben sevdim seninki sahteymiş meğer Seven sevgisine karşılık ister Bende hala sevgin kaldıysa...
———— Ali Rıza Navruz “Amca şu aşağı eve bir bakabilir miyim” deyişimi, biraz hayretle karşıladı amcam. Ama yine de hayretine karışan hafif gülümsemesiyle “tabi ki yeğenim” dedi. Evin, demirden yapılmış 20 santimlik o kocaman kilidini alarak aşağı indi. Ben de peşinden… Kilidin üç defa çevrilişinden sonra açılan eve girdik. O...
Acısıyla tatlısıylaBir yıl daha geldi geçtiNeşesiyle çilesiyleBir yıl daha geldi geçti.Kah ağladık kahi güldükDerin hülyalara daldıkİçten içe yara aldıkBir yıl daha geldi geçti.Bir bir doldu geçti günlerMazi oldu bakın dünlerUnulmaz bazı anlarBir yıl daha geldi geçti.Bazen aşk için çağladıkBazen hüzünden ağladıkBazen yarayı bağladıkBir yıl daha geldi geçti.Hayat bu ömür tükendiYaşamadan...