GÖNÜLDEN DÜŞEN

Ben gazla çalışırım

Hani arabaya koyulan

Benzin gibi

Benim depomu doldururlar gazı

Yakarlar içimdeki fitili

Elektriğin olmadığı zamanlarda

Beni çok kullanırlardı

Çoğu köylerde

Bazen karatren gibi

Simsiyah bir duman çıkarırım

Arada bir de gaz kokusu salarım

Arabanın egzoz dan çıkan duman gibi

Uzun bir şişem vardır

Vapur bacası gibi

O uzun şişenin içinde yanarım

Lambasını elledinmi elin yanar

Çoğu evlerde güzel bir yere koyarlar

Bazı bayanlar bana güzel bir elbise yaparlar

Dantelli, saçaklı, fırfırlı elbise

Göre beni güzel bir kız sanır

Hatta beni biblo sanan vardı

Bir çok çocuk benimle ders çalışırdı

Gelinlik kızlar benim hem konuşur

Hemde çeyizlik örerdi

Ne güzel maniler söylerdi

Ben de mest olurdum

Kızları şarkı ve mâni söylerken

Gelinlik kızların dert ortağı olurdum

Sevdiğini nasıl sevdini

Bana söylerler di

Beni bazen unuturlar

Benzinim biterdi

Yaaa pardon gazım diyecektim

Gazım bitti mi doldururlar dı

Çünkü elektrik yoktu

Sadece ben vardım

Tabi övünüyor dum

Bazıları da benim ışığımda

Doktor, mühendis ve büyük iş adamı oldu

O yüzden övünüyorum

Şimdi üzülüyorum

Niye mi üzülüyorum

Çünkü elektrik denilen

Rakip geldi benim gibi

Gaz ile yanmıyor

Benim gibi Kara Duman his

Ve gaz kokusu yaymıyor

Rüzgar da dönmüyor

Nasıl bir şey de

Onun için beni attılar bir köşeye

Çoğu insan beni tanımıyor

Şimdi bazı dükkanlar da

Eski eşya diye satıyorlar

Sadece süs oldum

Pardon kendimi tanıtmayı

Unuttum sanırım

Bana bazı yerlerde gaz lambası

Bazı yerlerde lux lambası denir

Yani gaz ile yanan

Gaz lambasıyim

Çoğunuz tanımazsıniz

İdare lambası derler

Gönülden düşen

Gaz lambasıyım

Şair olmasa

Şiir olmaz

Şiir olmasa

Şarkı olmaz

Şiir yazmaya çalışan

Şiir yazdığını sanan

Kendi kendini kandıran

Hayalci Şair Metin Özdoğan