EV-NERMİN YILDIRIM

EV-NERMİN YILDIRIM

 

Sayfa Sayısı:456

 

Yazarımız, Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Basın Yayın Bölümü’nden mezun oldu. Çeşitli gazete ve dergilerde muhabir, editör ve köşe yazarı olarak çalıştı. İlk romanı Unutma Beni Apartmanı 2011’de yayımlandı. Onu Rüyalar Anlatılmaz 2012, Saklı Bahçeler Haritası 2013, Unutma Dersleri 2015 izledi. Romanları Sırpça, Bulgarca, Fransızca, Çince, Arapça gibi yabancı dillere çevrilen Yıldırım, Manchester Letters, Tramline Project gibi uluslararası edebiyat projelerine katılarak, çeşitli ülkelerin yazarlarıyla ortak çalışmalar yaptı. Köln Kültür Dairesi’nin Türkiye’den davet ettiği ilk yazar olarak, 2013 kışını dünyanın farklı ülkelerinden sanatçıların ağırlandığı program kapsamında Köln’de geçirdi. Barselona ve İstanbul’da yaşıyor.

Yazarla tanışma kitabım olan Ev’in konusu son derece akıcı olup, olay örgüsü itibariyle çok iyi kurgulanmış bir eser. Diğer kitaplarının da mutlaka okunması gerektiği kanısındayım. Sadece başlangıçta kitabın içine girmekte zorlanabilirsiniz. Biraz sabırlı olmak gereken bir eser. Bir süre sonra elinizden düşüremeyeceğinize eminim. Özellikle son 50 sayfayı etkilenmeden okumanız mümkün değil. Belki de gözyaşlarınıza hakim olamayacaksınız.

Çocukluğuyla yüzleştiği anları okurken siz de kendinize ait geçmişi sorguluyorsunuz. Kimseye, hiçbir yere ait olamayan bir varoluşun, hayata tutunma çabası ve ilerleyen zamanlarda da yaşamdan kopmak istemesini, bir solukta okuyacaksınız. Zaman zaman içindeki öfkeyi dışa vuran bir kadının öyküsüne şahit olurken, dostluğun önemini Ogo ile yaşayacaksınız.

Baş karakterimiz Seher’in yol hikayesini okurken geçmişe, çocukluğuna ait yaşamı sorgulayışına tanık olacaksınız. Okunması gereken bir Nermin Yıldırım kitabı. Yazar ile henüz tanışmamış olanlara mutlaka öneririm.

 

Alıntılar

 

Bazen beklenmedik bir iyilik, beklenen kötülükten daha fazla incitir bizi.(Sf:142)

 

Dünya böyle bir yerdi; kendine mahsus bir hayal kuramayanlar, başkasının hayali olma ya da başkasının hayalini gerçek kılma peşindeydi. Bütün hayallerin kırılmak üzere kurulduğunu bilmez gibi. (Sf:194)

 

Galiba mühim olan birine her şeyi tüm açıklığıyla söylemek ve onun hakkında her şeyi öğrenmek değil, birbirinin zaaflarını, korkularını bilip dürtmeden, yaralamadan, kanatmadan, kabullenmeyi becermek. Şu hayatta hepimizin istediği omzumuzda sıcak bir el ve kulağımızda yumuşak bir ses: “Geçecek.”(Sf:449)