ÇOCUKLUĞUM

Can dediğim,

Şiirler artık sustu

Ekim,de açan,sardunyam mahsun,

Mevsimler bende yorgun,

Ağaçların içleri,ovuk ovuk

O can bulduğum,

Meyveler yok dallarında,

Ve sana diyorum,

Ey nazlı yar,

Kırlangıçlar sadece ,

Bir kez geliyorlar cama,

Ben de bir kez uğradım,

Senin Şehrine..

Aç beni “Koynunda Sar”

Ve sen sevdiceğim,

Kal diyebilmek isterdim,

Yarım bırakılan aşklar,

Terkedilmiş “Çocukluğum”

Olmasın:

 “Bizim Gökyüzümüzde”

Kırlangıç yuvası gibi ,

Dağıtma hikayemizi yarım,

Beni yetim koma yâr,

Ama biliyorum ki,

Bu son Hazal,son bahar

Yarın çok geç ,be gülüm,

Bugün:

Yüreğinden

Gidebilme ihtimalim var

Semanur PERİM