KADINDI … Anne eş yar yâre Çocuk yetiştirendi kadın Sevmeyi sevilmeyi öğreten Erkek kız fark etmeden Kadındı evladını koruyan Yıl seksenli doksanlı yıllardı Huzurun olduğu zamanlar Güvenin yıkılmadığı dostlukların Güzel günleriydi o yıllar Teknolojinin bu kadar ilerlemediği İnternetin tabletin bilgisayarın Bu kadar yayımladığı zamanlar Yıl iki bin yirmi iki olmuş Şimdi...
9 kitap Sevgili Necla Süsal hanımin hediyesi olan kitap Benim bir adim var Dünya’yı sarsan taciz davasınin gercek hikayesi CHANELL MILLER 440 SAYFA bu guzel kitap icin teşekkurler Necla hanım Chanell Mıller kardesi ve arkadaşları ile universite kampüsüne eğlenmeye giderler,kampüste tecavüze uğrar,tacize uğradığını hastane odasında kendine geldiğinde öğrenir. Çekilen boy...
30 Mart 1910 tarihinde İstanbul’da doğan şair, daha sekiz yağındayken annesini kaybetti. Dokuz yaşında yatılı olarak Galatasaray Lisesi’ne girdi ve 1931 yılında mezun oldu. Yüksek öğrenimini İstanbul Hukuk Fakültesinde tamamladı. Banka memuru olarak başladığı çalışma hayatını, İstanbul’da, M.E.B. Basımevinde düzeltmen olarak sürdürdü. İlk şiiri 17 yaşında ve lise öğrencisi iken...
AYDIN YAZARLAR VE ŞAİRLER DERNEĞİ İLE SÖKE ŞAİRLER VE YAZARLAR DERNEĞİ’NE KAYITLI YAZAR VE ŞAİRLER AYDIN’DA ŞİİR SERGİSİ VE KİTAP İMZA GÜNÜ TERTİP ETTİLER. 22-26 Kasım 2021 tarihleri arasında ”Aydın Büyükşehir Belediyesi Recep Yazıcıoğlu Kültür ve Sergi Salonu-Adnan Menderes Bulvarı, Aydın” adresinde, Aydın Yazarlar ve Şairler Derneği ile Söke Şairler...
Sonbahar rüzgârı dallarından koparırken sararmış yaprakları, Ayten’in de yüreğinden bir parça kopup bilinmezlere savruluyordu. Her hazan mevsimi aynı sahne tekrarlanırken, Ayten’in derin yarası gün yüzüne çıkardı. Rüzgârın uğultusunun kulaklarda yankılandığı bir sonbahar günü bırakıp gitmişti Engin Ayten’i. Birkaç satırdan ibaret bir mektupla. Ayten’in sessizliği bir çığlık olup taşıvermişti yüreğinden, akamayan...
Kömürün karası kara Derinlerde maden arar Hayat onu çok da yorar Hep ölüyor madenciler . Göçük olur yangın olur Nefesiz kalarak solar Yer altında mahsur kalır Hep ölüyor madenciler . İşçiler basar feryadı Ağızda kalmıyor tadı Dehşettir bununda adı Hep ölüyor yor madenciler Kara haber tez ulaşır Eşler çocuklar ağlaşır...