CAHİL – 3

Kahretsin yine soğuklar başladı Geceler yine zemheri ayaz Yazın ne güzeldi be arkadaş Bazen bir parkta bankın üstünde Bazen de bir durakta Kıvrılıp yatardım Şimdiyse yatacak yer arıyorum Kuytu köşelerin tek duvarlarında Köpekler uluyor,köpekler üşüyor Benim se ulumam yürekten Buzlar üstünde kayıyorum Kendimi kandırıyorum Kayak yapıyorum diyorum Paslı tenekede uç...

Gençliğim ve bugünüm baktıkça Neler değişmemiş ki hayatımda Bir gülün hayatı gibi her yıl aça aça Sonra her yılın sonunda sola sola Devam etmişim yalanlarla dolu Hayata Hayat kah yere vurmuş kah kaldırmış başımı Kuşkuları hiç bitmemiş kafamda Yarınlar ne getirir ne götürür Hiç bilinmiyor ki bu dünyada Sanki hasbelkader...

Ben benbede, değilim! gözlerime şavkın, vurduğu andan kelli… Beni benden aldın ey’ adı yabancı bana mechul, kadın! Bilmemki, bende ki, sevgimi? Aşk’mı? Gönlüme düşen ilk, cemresin… Kocaman, karakışa inat, kardelen, oldun bana… Ah bana meçhul kadın… Sen adını bilmedigim, kadın! Hala bilmiyorum! nerdeyim, şimdi ben bende, degilim, hanki diyardayım? O’da...

YAĞMURDAN SONRA Erdoğan Cihan … Yağmurdan sonra Gök kuşağıdır kırılan Üstüne uyuyan suyun. Dilsiz yağmur damlasıdır Yeryüzüne çiçekler işleyen Can çiçeğidir sarmaşıklarda açan gül Kimdir bana ninni söyleyen Dertli bir pınar mı Kuşları mı ıssız ağaçların Kanatlarından sevda işleyen Çiçeğe dönen arılar mı Çiçeğin öz suyunu bal eyleyen. Hangi bahçıvan...

DEĞİŞEN TOPLUM İbrahim Ayğırcı … Bilim ve teknik erdemli yöneticilerin elinde tüm güzelliklerin anahtarı… Zalimlerin elinde ise; kan kusturan idi. Evet, bilim ve teknik her başlangıçta vatandaşların mutluluğunu hedef alan yegane program… Ve daima adaletin mührünü taşıması… Aslında adalet, ilk etapta idarecilerin temel felsefesiydi. Sonra anahtarı eline alan idareciler üzerine...

şu sahipsiz yaşamın yenilenen şafaklarındadevşirilirken yeryüzü ben hırçın nehirlerin akışındayorgun bir damlayım günbatımında yatağımı arıyorum rüzgâra yenilmiş yakup kuşuyumkırık kanadımın ağrısıylasığınıyorum gecenin duldasına savruldu yürek yangını mavi gök aşkımartık mutluluk mudur ölümden ötesioysaben ne ihanetlerin ne de yalanların insanıydımgülün goncası gibi hakikatin ışığı güneşi özlüyorum zaman her yola revan eyledi...