Bazı ağustoslar bitmez bir türlü İstesen de istemesen de, Ama eylüller yirmi üçünden sonra… En darbeli haberi almışsındır yaşanmışlığında Kırk haramiden biri Bu kantoya girmemi istememiştir, Çalmıştır kavelyemi burnu en büyük olanı, Yazımı bir çöp kutusunda buruşuk bulmuştur bir diğeri Her ayın otuz üçünde … Ayaklarımda keten çorap, Ayaklarıma kazık...

Gözümün önünden gitmiyor yüzün Ocağıma çöktü kâbusla hüzün Geçmiyor geceler uzun mu uzun Daha senden sonra yaşamak haram Hergün feryat ediyorum firaktan Bir kez olsun sesin gelsin uzaktan Ölüyorum sensiz seni meraktan Burnumda tütüyorsun buram buram Yalvardım yakardım bilmem kaç defa Sen yoksan sürer miyim ben sefa Her günüm işkence...

Şiir üzerine söyleşiden Bir kuple… Nurkal Kumsuz ———— 19.yüzyılın sonlarına doğru Fransız şiirine damgasını vuran akım bilindiği gibi simgeciliktir. Yani gerçekliğin imgelerin çağrışımıyla anlatılması olayı. Sizin şiirlerinizde de ilginç imgelere rastlıyoruz. Sizce imge nedir -kısa tanımıyla- ve imge şiirde ne ölçüde bulunmalıdır? ———— Evet, bu anlayışın ilk izlerine Baudelaire’de rastlamaktayız....

BEN YOKUM Cezalandırdım dilimiUzanıp tutsun elimiGelsin de görsün halimiGörsün diyormuş ben yokum Ben çok acı çekiyorumGözlerden yaş döküyorumYollarını bekliyorumGelsin diyormuş ben yokum Kedisine ata tutaErelim dermiş vuslataBir daha yaparsam hataVursun diyormuş ben yokum Terk etmek onun hüneriBitirdi tüm sevgileriGelip gönlümden içeriGirsin diyormuş ben yokumBen yanarken o neredeydiBana ıstırabı verdiHep hayal...

“DENGE”TANITIM BÜLTENİ Deniz Ayfer Tüzün’den, üç şiir kitabı ve beş tiyatro oyununun ardından ilk kez bir öykü kitabı okuyucuya ulaşıyor. DENGE! Bir yanda çocukluğu, gençliği ve bütün bir yaşamı içerisindeki gidişleri, kaçışları, özlemleri ile kendini hayatın içinde tutmaya çalışan Ayla’yı, bir yanda gerçekleri ile yüzleşmek korkusunu cesarete dönüştüren ve bu...

MAĞARAMDAYDIM; YILLARCA GÖLGELERİN HAYÂLÎ-KURGUSAL İNANÇLARIN PEŞİNE TAKILDIM! MEĞER BİR MARYONETE(KUKLAYA) DÖNÜŞMÜŞÜM; ZANLARIMI HAKİKAT SANDIM! SÖZÜN ÖZÜ ‘CAHİLDİM; DÜNYANIN RENGİNE KANDIM!’ “Kralın hazır olduğu mekânda teba‘a değersizdir. Tanrının olduğu mekânlarda ise insan kurbanlıktır. Bir kültürde kutsallar ne kadar fazlaysa, İnsan o kadar değer kaybeder. Sanatın gelişmediği bir kültürde insanın değeri yoktur....