“Bizim Şehrin Akşamları”ndan

Garip bir sessizlik çöker, akşamüstü şehre

Uzak, yakın mis kokularla değişir tüm çehre

Bir telaş içinde yine âlem, kimi sağa,kimi sola

Çıkmış çoluk, çocuk; kim gelir diye bakar yola

Mahyalar şakır, diller sessiz, eller dualarda

Sığırcıklar her akşamüstü yine semalarda

Kuşların dilini bilmem ki, bence bu bir tören

Semazen edasında sunulan görsel bir şölen

Sokaklarn ardı sıra tükenir, kesilir nefesleri

Çocuk cıvıltısına karışır gider, korna sesleri

Ne çocukların biter oyunu, ne de bir hoş seda

Kavuşurken gün geceye, ömürden yeni bir veda

……….

Bir gong sesi yankılanır, inler çevre mahallesi

Sanki dün gibi, hep ayakta bizim saat kulesi

Yokuşa dayamış sırtını, çok eskidir mazisi

Eşlik eder, sadık dost gibi yazma eser müzesi

,………

“Bizim Şehrin Akşamları” ndan

Y. Silay…