ŞEHİTLER

Doğu’da askerdi, Batı’da er idi,

Gökteki yıldızlar o yiğitti izlerdi,

Uyku kaybeder görenler yıldızı.

Yıldızı kaydı, o yiğit şehit kaldı.

***

Sessizdi kalp alında vurulmuşun,

Sormamıştı parolayı kör kurşun

Parola tunç dağda kan renginde,

Küflü sefer tası kuru ekmeğinde.

***

Sefertası ana elinde, ayak çıplak,

Ayakkabısız ayaklar çıplaktı ayak,

Asmıştı boynuna oğlu şehidinin,

Boynundaki eski postalı askerin.

***

Anaya şehit anası demek kafiydi,

Acıyan kalp, iç çekişler de neydi?

O dert, ağıtla silinip gider miydi?

Kırılmış kalp, cam ufağı yerdeydi.

***

Kız kardeş ateş olur, kızgın dam,

Ana yüreğine batmıştı kırık cam,

Ateşe bastı yanmaz kararır ancak,

Ateş yakamaz idi ölen oğlu kadar.

***

Günler kararmış, ay karanlığında,

Güneşte çıksa görülecekler anca,

Kurşun gören alın, meltem rüzgar,

Ana kalbi, yanıp da pişecek kadar.

***

Ay geceyle karanlıkta ki yastan,

Güneş gecikmesi o da utançtan,

Gecikerek doğması zaten ondan,

Nasıl gösterir anaya şehitti oğlan.

***

Ana parçalar, göğsünde yaraları,

Arkasından mırıldanacak ağıtları,

Gören de ninni söylüyor sanacak,

Ana feryadı yeri göğü dolduracak.

***

Dertliydi yüreği kediler de yemez,

Yürek içinde çiçek açarım demez,

Açan karakılçık, acıtıyor dikeniyle,

Acılı ana; hasretti gülen her yüze.

***

Ki yürekten ağlarız biz şehidimize

Şehitti babayiğit herkesin gözünde,

Sakın ha aldatmak olmasın ikimize,

Ne şehit isteriz, ne ateşi kalbimizde…

İbrahim AYĞIRCI…