Alma verme dengesi dünyaya açılan kapı sağımız solumuz iyilik ve kötülük hepsini bir kavram toplayıp bir kapta topladım. İyilikler çokça hep kendimizden vermek vermek vermek kusursuzca dünyaya iyilik yapmak bütün kapılarda herkese sunmak. Karşılık beklemeden sonsuzca verme dengesinde kaybolmak kaybolurken unutmak başkalarına iyilik yaparak değerli olmak dünyayı kurtaran bireylerdik. Unuttuk...
Eskiden dostluklar vardı. Köylü köyünde, şehirli şehrinde dostuyla yaşardı. Herkesin hayatı dostuyla tek yaşamdı. Dünya daha bir küçüktü. İnsanların birkaç dostu olurdu ama dostlarıyla beraber hitap ve muhatap bir haldeydi. Ama bugünün sanal dünyasında bire bir sabit dostluklar kalmadı. Dostlarla beraber çocuklar da değişti. Çocuklarımız da artık bizi tanımıyor. Doğrularımızı...
Yazgı değişirmi be usta,, Altından cevherden olsada kalem..? Kalem !! Ne kadar toz pembe yazsada Acıların rengi hep siyahtır be usta.. Ayar oluyorum !! Şu dünyanın sahte düzenine,, Unutuluyor insanlık günden güne.. Garip yaşayamaz gönlüne göre Ömür bir figan ki sorma,, Delip geçer her anı binbir çile.. Ödül oldu dünya...
III. KITADA… *YAŞAMIŞ* Tüm “DÜNYANIN SAYGI DUYDUĞU” ATALARIMIZ için…!!! Neden mi..?? “GÜNEŞİN ÇOCUKLARI” ÖLÜMSÜZ LİDERE SAHİP.. TEK DEVLET OLDUĞUMUZ için.. “Milletin bağrında temiz bir nesil yetişiyor. Bu eser (Türkiye Cumhuriyeti Devleti) ona bırakacağım ve gözüm arkamda olmayacak.” Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK Bırakın yazmayı : Daha “DÜŞÜNME AŞAMASINDA” -Ben “ÖZGÜRLÜK İÇİNDE”...