ÜZÜLME

Gelirse ömrüm baharı, yine yeniden çimenler üstünde…

Başıma gülden şemsiye örtersin üzülme…!

Dönmese de felek bizim arzumuzca iki gün;

Bir kararda kalmaz devran üzülme.

Ümitsiz olma sakın ha, bilmezsin gaybın sırrını perde ardında olur gizli oyunlar…

Batsa da ayağıma muğilan dikeni üzülme …

Üzüntüler kulübesi gül bahçesi olur bir gün , üzülme ;

Söküp götürse de yokluk seli varlık temellerini ey gönül …

Konak tehlike dolu hedef çok uzak olsada !

Sonu olmayan bir yol, yok üzülme ;

Yoksulluk köşesinde ,karanlık gecelerin yanlızlığında;

iyileşir durumun ey gam çeken gönül kayğılanma ;

Geçer bu çılgınlığın sakinleşir başın üzülme…

Kalbim ile… muhabbet eden bülbül.

Kâh şiddetli dolu yağdı üstüme kâh şimşek hedef aldı beni…

Aşk gamı hazinedir ama gizlidir.

Ey aşk ! Aşk; tür’ canı oldu.

Tür şarhoş !

Ey bizim kibir ve ezametimizin ilacı,ey bizim Efla’tun umuz !

Ey bizim sevdası güzel aşkımız…Şadol ;

Ey bütün hastalıkların hekimi denizi bir testiye dökersen ne alır…

Gül solup mevsim geçince artık bülbül den maceralar işitemezsin.

Arkadaşımın dudağına eş olsaydım…(sırlarına tahammül edecek bir hamden bulsaydım )

Ney gibi bende söylenecek şeyleri söylerdim.

Serpil Demir