Komşumuz bir yaşlı teyze vardı,
Balkonunda atmaya kıyamadığı,
Eski eşyaları, kanepesi,
Bahçesinde derme çatma asması,
Iclerine fesleğenler ektiği,
Yağ tenekeleri,yoğurt kapları.
Gelene geçene dert yanardı,
Geçmeyen, ağrılarından, acılarından…
Gücenirdi komşular bazen,
Balkonlarımızı kirletdikçe,
Bacasından çıkan isli duman.
Çer çöp toplardı sokaklardan,
Yakardı kışın sobasında.
Pahalı diye açmazdı doğalgazı,
Dinlemezdi sözünü evlatlarının,
Pesetmezdi yaşlı inadı.
Bu yıl yok artık yaşlı teyze,
Göçtü gitti bu sonbaharda…
Artık çıkmıyor isli duman,
O binanın bacasından…
Yok oldu balkonundaki,
Eski eşyalarla, oturduğu divan.
Bahçesi de değişti artık,
Yok oldu onunla birlikte,
Yaşlı asması, yağ tenekeleri.
Kendi elleriyle dikip,suladığı
Çiçekleriyle beraber hepsi.
Hiç bir iz kalmadı ondan
Sanki hiç yaşamamış gibi…
4 Aralık 2021
Muazzez Özcan