Nelerden vazgeçtik biz hayatlarımızda? Ne heveslerimiz ne hayallerimiz vardı oysa. Daha küçücük çocukken oynadığımız sokaklarda mı kaldı umutlarımız? Bir sokak kedisi misali kimse sahip çıkmadı mı onlara? Pırıl pırıl gözlerimiz vardı her şeyden önce, gülünce güller açan yüzlerimiz. Elimiz ayağımız toza toprağa bulansa da, tertemiz coşkun akan kanla dolu yüreklerimiz...