“Krallar gibi yaşamak… Kral gibi…” Yukarıdaki sihirli sözcükler yüzyıllardır söylenen, yaşamın içinden süzülüp gelen önemli bir gerçeğe tanıklık ederler. Krallar gibi yaşamak demek: Keyfince, canının istediğini yaparak, emrinde birilerini çalıştırarak, kimi zaman savaştırarak kimi zaman boyun eğdirerek, kendi kuralları dâhilinde zorlanmadan, kısıtlanmadan, düşünce ve davranışta serbestçe yaşamaktır… Kral...
Dilimden mi düştü heceler kâğıda, ağzımdan mı çıktı cümleler; ya da kalbimden gelen sese mi dikildi kulaklarım? Anlamaya çalıştığım ya da hissettiğim bu şeyler; sözler midir yazdıklarım, kelimeler, kavramlar, heceler, harfler, tekrarsız ve tekrar eden sesler… Öyle de olsa böyle de onları taş tabletler misali kağıtlara tırnaklarıyla kanaya kanaya, o...
Nice güzelleri gördüm, birisi, var ki bam başka Yüreğime kement attı çağırdı dönülmez aşka Kanıma girdi çıkmıyor, oturdu gönülde köşke Sevmek ne güzel duyguymuş, hayata bağladı gönlüm Aşkın şakası olmazmış, başıma geldi anladım Yürümekten yorgun iken sanki şimdi kanatlandım Semalarda yarıştayım, gökte uçuyorum sandım Kendi kendime dedim ki, bir imkan...
…Şairler bir susarsa vicdanlar bir bir susarRuhsuzlar kinlerini, nefretlerini kusar Ruhsuzluk dalga dalga, yutarken insanlığıAldatmasın İblis’in sahte kahramanlığı Fıtrat darağacında, bilim illüzyon şimdiBilimsel yalanları satıverenler kimdi Bir virüs rüzgarıyla, ne varsa aldılarKorku illüzyonuyla kapımızı çaldılar Küresel ısınmaymış, iklimmiş hepsi yalanTürlü desiselerle yaptıkları hep talan Ormanlar kül edildi, şimdi buğday tarlasıİnekleri...
Okuduğum kitaplarım benim gülümsemelerin bahçesi, sıradan anların büyüye dönüştüğü, neşenin çiçek açtığı dünyamdır. Okuduğum mısralar bir tebessüm, bir umut tohumu gibi filizlenir; her mısrası, fikri rüzgârın taşıdığı bir melodi gibi gönlüme dünyaların kapısını açar. İnsan ruhunun en saf hâli, burada kelimelerle kitaplarda şekillenir; bir bakış, bir söz, bir his, tüm...