E S İ L A

^^

Ve evlere dönme zamanı,

Düş ardıydı sanki.

Hangi kapı açılırdı hiç düşünmedik biz!

Kan ağladı kelimelerimiz

Belki de sürç-ü lisânımızdan…

Başımıza çarpan

Bu ‘âh’ kimin bedduasıydı ki?

Bilemedik!..

Aşkın niyazı değil de

Neden ayazı vurmuştu ki ense kökümüze?

“Boş ver” demiştik hatırladın mı Esila,

“Boş veeeer!”

Tezene; nereden incitmişse gönül telimizi

Oradan kopsun demiştik telimiz……

Hatırlasana bir;

Sonrasında kuşa sallanan sapan

Bizi bulmuştu o izbe yerde!

Biz de yükselip yükselip ‘yâr’dır diyerek

Düşü/vermiştik içimizdeki yara!

Dedim ya, çıkıp geldiğinde

Uyur uyanık düşlerimin arasından;

Bir lâle geçişli sümbül gecesiydi Esila,

Yere batıyordu gözlerin âdeta.

O denli utangaç bir hâlin vardı ki…

Boynu büküktü gecenin sen gibi!

Mağrur değildi güller gibi sümbül gecesi.

Üstelik dikeni de yoktu batıp çıkacak!

Ve gözlerin

Gözlerin Esila,

Öylesine dal yeşili

Ve öylesine ağıt üretkendi ki senin…

***

Ali Rıza NAVRUZ

# deliban