USTADAN ÇIRAĞA 

Dinle oğlum çırak söylediğimi anlamamışın

Söylediklerimi kulak ardı etmişsin 

Sen hiç bir şey öğrenmemişsin

Kuru ağaç gibi kalmışsın 

***

Dinlemedin demek ki ihtiyar ustanı

Kapatmışsın söylediklerime kulaklarını

Anlatamamışım sana hayatı 

Seç dedim sahte olan dostluklarını

***

Demek ki beni hiç dinlememişsin çırak 

Desem ki sana ahmak 

Değilsin ki sen ahmak 

Vermemişsin sözlerime kulak 

***

Demedim mi çırak sana 

Her türlü olay var hayatta 

Düz yol çıkmaz hep karşına 

Güvenme dedim kendinden başkasına 

***

Çıkar her zaman karşına sütü bozuk 

Ah be beni hiç dinlememişsin çırak 

Dedim seni sevmeyeni bırak 

BİLKİ dertler değil sana uzak 

***

Çıraktın benim gibi usta oldun 

Sandım kulaklarını sözlerimle doldurdun

Baktım dertler ile dolu avucların

Sandım ki sende hayatın ustası oldun 

***

Metin sende çıraktın usta oldum sandın

Usta oldunda ne oldun ne anladın 

Hayatın sorunlarınımı çözdün

Boşa yürüdün beyhude yoruldun 

***

Unuttun mu çektiğin çileleri 

İyi tanıdın mı dostum dediklerini 

Nasıl yükledi hayat dertlerini 

Hep patlattı senin enseni 

***

Sanki sen hayatın ustasımısın

Kırıldı hep güvendiğin dalların 

Dindi mi hiç göz yaşların

Hiç var mı peşinden ağlayanın

***

Öğrenmemişsin ustanın söylediklerini 

Boşuna tutmusun ustanın elini 

Usta değil çırak kalmışsın bunu bilki

Usta değilsin ustan gibi 

***

Şair olmasa 

Şiir olmaz 

Şiir olmasa 

Şarkı olmaz 

***

Şiir yazmaya çalışan 

Şiir yazdığını sanan 

Kendi kendini kandıran 

Hayalci şair Metin Özdoğan 

12/10/2024