ÇÖLLERDE SUSUZ BIRAKMASANA!

Sonbahar rüzgârı dallarından koparırken sararmış yaprakları, Ayten’in de yüreğinden bir parça kopup bilinmezlere savruluyordu. Her hazan mevsimi aynı sahne tekrarlanırken, Ayten’in derin yarası gün yüzüne çıkardı. Rüzgârın uğultusunun kulaklarda yankılandığı bir sonbahar günü bırakıp gitmişti Engin Ayten’i. Birkaç satırdan ibaret bir mektupla. Ayten’in sessizliği bir çığlık olup taşıvermişti yüreğinden, akamayan...

Pişmanlıktan saçlarını Yolan ben olmayacağım Keşke diye efkarını Salan ben olmayacağım Değer veririm adama Olsa da dizinde yama Bir insanı derde gama Salan ben olmayacağım Fırsat geçerse elime Dostça uzanıp eline Düşkün olanın haline Gülen ben olmayacağım Oynansa bin türlü oyun Asildir kirlenmez soyum Çobanın önünde koyun Olan ben olmayacağım...

Kaldırın başınızı Gök yüzüne bakın.. Masmavi derinliğe dalın Şu uzaklarda ki,bulutlara Gri beyaz bulutlara bakın Hayallerinizi şekillendirin Şu köşedekini Kelebeğe Şu ortadakini,Atlı karıncaya Daha uzaktakini Balığa Dağın tepesinden süzüleni ise Pamuk tarlasına benzetin Bakın orada yalan yok Ora da RİYA yok Ne varsa ortada Bırakın DARALTAN Dünyayı Kaldırın Başınızı Gök...

BUNUN BİREBİR TANIĞIDIR! “Anlamlandırma işlemi-süreci(interpretation process)” kuşkusuz “bakışlarınız”da, “zihinsel & içsel bakış(mentis & introspectio visum)larınız”da saklıdır. Zaten “anlama-algılama” da “algoritmik” değil, “non-algoritmik”tir. “Paradigma(değerler dizisi)larınız” ve akabinde “seçimleriniz”dir sizi siz yapan…! “Genetik(kalıtsal)+epi-genetik yapı”ya sahip insanı diğerinden ayıransa “epi-genetik” yanıdır! “Konvansiyonel-tradisyonel(geleneksel) & banal(sıradan)” değil de, “non-konvansiyonel(geleneksel olmayan-alışılagelmemiş) bakışlar”la

“Uçuk kaçık yalan düşler” Kaybolur hayatın matem sokaklarında.. Ödüle doymadı Gözümüzü oyan heybetliler.. Suskunluğuma çare değil Müşküle kilitlenmiş Masum düşüncelerim.. Karanlıkta kaldı,, Ötelere mahkûm Heba olan düşlerim.. Bir hicran ateşi düşer içime ara ara,, Avuturum bazen gönlümü Uçuk kaçık boş hayaller uğruna.. Ne umutlar sırdaş oldu,, Bir lâhza yaralı yüreğime.....

SÖZ BULAMAM Yüreğim bir yangın yeri, Şu gönlümde köz bulamam. Acılar yakar ciğeri, Anlatacak söz bulamam. Ne yapayım çaresizim, Ne yolum var,nede izim, Halimiz perişan bizim, Bakıp gören göz bulamam. İçin için yanıyorum, Düşmanı dost sanıyorum, Ben beni zor tanıyorum, Kabuğum var,öz bulamam. Düştüğüm şu hale bir bak, Anlım kara...