Yolun Sonunda Kendimizi Bulmak: İçsel Dönüşüm ve Bilgelik

“Yolun Sonunda Kendimizi Bulmak: İçsel Dönüşüm ve Bilgelik”

Yolun sonunun nereye çıkacağını bilemeyiz. Önemli olan yola devam edebilmektir.

Her dönemeçte insan biraz daha yorulur. Yorgun adımların durağına ulaşır…

Hayatın iniş çıkışları yoldaki izleri taşır. Asıl yolculuk sonsuzluğun ardında gizlidir!

Yıldızlarla dolu gökyüzü, sonsuzluğa açılan bir kapı gibi parlıyordu. Yolun sonu, yeni bir başlangıcın habercisiydi.

Hepimiz hayatın sonsuzluğunda birer yolcuyuz.

Yolun sonu, gözlerimizin göremediği bir noktada mıdır?

Yolculuk ardımızda bıraktıklarımızdan ibarettir.

Her dönemeç, her iniş çıkış, yeni bir başlangıcı mı temsil eder?

Yolun sonu, içsel bir dönüşümün başlangıcıdır. Her adımda bir parça daha büyüyüp olgunlaşırız, her iniş çıkışta biraz daha bilgelik kazanırız.

Yolun sonunda, kendimizi buluruz. Yolun sonu, asla var olmayan bir noktadır.

Yol, sonsuz bir döngüdür. Başlangıç ve son arasında kaybolup dururuz, her seferinde yeni bir başlangıca hazır oluruz.

Yolun sonu, bir hedefin sonunda mı, yoksa yolculuğun kendisinde mi saklıdır?

Kendi yolculuğumuzda saklı olan bir sırdır.

Sema Yavuztürk