VERTEKS VE HUŞU
YUSUF GÖKBAKAN
…
Huşu ile dinliyorum gözlerini çok uzaklardan
Sarhoş bakışların kadar sarhoşum burda;
Mey gibi gülüşün var.
Hastayım üstelik,
Tutmuyor elim ayağım,
Titreğim savruk tipi,
Hazin kar kadar.
Aldırışsız bir tutum içinde
Galad sözler düşürüyorum an be an
Kağıtlar uçuşuyor, imzasız vaatler;
Düzlemine sirayet eden salınışlar…
Taklit ediyorum yalpalayan adımlarını;
Sitemin özlemin,
Özlemin titrek yüreğim kadar.
Bir azize düşlemiyorum artık,
Günahsızlık ötesi bir yortu,
Bir tütsü belki başıboşluklar.
Evrende yolculuk bizimki;
Son geceden miras,
Salt ruh keşfi objeler ihtiraslı,
Beklemek ürkünç;
Elde kalan
Anlamı acayip bir firar.
Müthiş bir yüz seninki içe dokunan,
Ben; fena halde leman…
Bıçak açmıyorsa ağzı;
Dilin altında tutsak itiraflar.
Vertekse nüfuz eden arayışlar,
En dik açıdan tutunmak aşka.
Sonra acıdan yoğunlaşan,
Hıçkırık halkası ağlayışlar.
Paylıyorsun beni sürekli,
Suçlusu benmişim gibi ayrılığın,
Ardı arkası gelmeyen azar…
Sancısı güzeldir oysa aşkın,
Hicranın büyüklüğü kadar.