VENÜS BAHARIM

Gülümsemesi her hücremi yenileyen güzel,

Yineleyen zerreleri; düşten kolinilerde!

Sen ki, kıvılcımı volkana döndüren dilber!

Mâğmasın , tüm dünyaların çekirdeği,

Uğurladığım Venüs baharım.

Bu yüzden ki aklı zayi,

Aşk haliyle dönmekte,

Yörüngene çekimli seyyareler..

Vah ola ki her bir naçar adım,

Gök taşları dökülesi hasret mecralarına..

Dem be dem, dil meclislerinde,

Söz cümbüşe vuruyor sen varken kendini,

Sen varken besteleniyor gözyaşı güfteleri

Keman inliyor, kanun düzen tutmuyor ;

Ud , od oluyor nihayetinde,

Saz notasız da çalıyor sen varken

Sakiler şerefine dolduruyor meyleri

Salaş hanelerde karadüzen, her gece;

Ayım bayım

İşretler kuruluyor yadına ,

Görülesi coşmuşluğum!

Nerdesin nabzım, Venüs baharım!

Bak işte, halim hal değil!

Ser-i hoşam

Berdoşam

Ayyaşam

Sefil , sersefil

Yakındır evrende yok oluşum.

YUSUF GÖKBAKAN