21 Kasım 2024 günü A 4 boyutunda bir resim kartonu üzerine siyah tükenmez kalemle bu gerçeküstü (sürrealist) çizimi çizip bitirdim.
Genellikle “ne kadar zamanda yaptığımı” sorarlar; onlara, “insan sevdiği için harcadığı zamanın hesabını yapmaz ve paha biçmez” diye cevap veririm.
Demekki önce sevmek gerekiyor, seviyorsan da emek vermek çok önemlidir. Sevdiğine emek verirken geçen zamanı ve işin maddi boyutunu düşünmemek lazım.
Bu resimdeki ikinci önemli noktada; bu çizime başlandığında elbette bir konu vardır ama bilinçaltındaki hedef başlangıç ile aynı olmayabilir. Başlangıçtan sonuca giden esnada insan, çok farklı düşüncelerle değişiklik yaparak adeta bir maceralar zinciri yaşar.
Kimse sanatçının yaşadığı bu serüvenini bilmez, hatta ilgilenmez. Bitiş noktasına bakarak herkes kendi algılama ve bilgi gücüyle ortaya bazı şekillerden yararlanarak yorumlamaya çalışır.
Ressam bu yorumları dinler ve tebessüm eder. Resimlerimi bu tür sınırlı algılarla yorumlayanlara genellikle müdahale etmem.
O yorumu yapan, büyük bir iş başardım diye sevinip mutlu olsun diye düşünürüm.
Kırıcı ve yıkıcı, hele kin ve nefretle dolu saldırılar olmadıktan sonra; diğerleri kültürel hayatımızda bir zenginliktir ve zihni kavramanın, algılamanın, sanatsal gelişmenin ileriye gitmesidir.
Herkes görür ama algılamak, kavramak, tanımlamak, bilmek, tanımak bireysel ve toplumsal eğitimden geçer. Sevgi ve selamlarımızla.
Halil GÜLEL