SONSUZ MAVİLİĞİN İÇİNDE

Sen gidebilirsin,

Sonsuz maviliğin bittiği,

Yeşil dağların tepesine,

Sazı alıp ,bağdaş kurarsında,

Engin ufuklardan süzülen,

Grilikler korkutur seni,

Vurup sazın tellerine,

Dile getirirsin de,

Söze getiremezsin,

Âşık VEYSEL gibi.

Sen gidebilirsin,

Günbatımı resimlerinin,

En kızıl kuytusunda

Bekleyen bir türküler

vardır elbet  hikayende

İlk sözcüğü bilirsin de,

Yazmaya başlarken,

Romanların en gizeminde,

Sona gelince satırlar,

Gidemez olursun sen,

Kendinden,

Yokmuşçasına 

Kaybettiğin aşkların,

Umutsuzluk denizinde,

Sen her şeyi yapacağını

Sanıp beklersin de,

Bir kelime ile başlatıp,

Bir kelime ile dağıtırsın da,

Bu mencun olmuş adamı, 

Namık KEMAL gibi

Roman yazsan toparlayamazsın.

Şiirlerin gölgesinde.

18-03-2022

Semanur PERİM