Sen gidebilirsin,
Sonsuz maviliğin bittiği,
Yeşil dağların tepesine,
Sazı alıp ,bağdaş kurarsında,
Engin ufuklardan süzülen,
Grilikler korkutur seni,
Vurup sazın tellerine,
Dile getirirsin de,
Söze getiremezsin,
Âşık VEYSEL gibi.
Sen gidebilirsin,
Günbatımı resimlerinin,
En kızıl kuytusunda
Bekleyen bir türküler
vardır elbet hikayende
İlk sözcüğü bilirsin de,
Yazmaya başlarken,
Romanların en gizeminde,
Sona gelince satırlar,
Gidemez olursun sen,
Kendinden,
Yokmuşçasına
Kaybettiğin aşkların,
Umutsuzluk denizinde,
Sen her şeyi yapacağını
Sanıp beklersin de,
Bir kelime ile başlatıp,
Bir kelime ile dağıtırsın da,
Bu mencun olmuş adamı,
Namık KEMAL gibi
Roman yazsan toparlayamazsın.
Şiirlerin gölgesinde.
18-03-2022
Semanur PERİM
