Dünyanın en bahtiyar göğü altındasın Ve ben o asumanın düşkün vaizi; Çiy toplayan kırağı döken Gümrenen haylaz bulutlara Dolu dolu yağan. Aşkı tatmaz hiçbir terazi Yok mu bunu, şu şimşeğe anlatacak biri, Hay aksi. Benim göğüm arızalı; Kan sızıyor çatlağından, Semalarında ezgin bir sahne, Bezgin bir trajedi, tek perde. Kaçıp...
6. KİTAP J. K. ROWLING 596 SAYFA “Bir cesedin korkulacak hiçbir tarafı yoktur, Harry, tıpkı karanlığın korkulacak hiçbir tarafı olmadığı gibi. Ölüm ve karanlığa baktığımızda korktuğumuz şey bilinmezliktir, başka bir şey değil.” Bu uzun ve heyecanlı macerada sona yaklaştım iyice. Bir önceki kitapta hüzünlü anlar yaşamış, bir çok duygu hissettim...
Taş kentin arasında, umutla filizlenen bir sonbaharın son boy gösterişiydi dönümüne. Bahar yaklaşıyordu. Ağaç olma yolunda atılan tohumların yüzleri yavaş yavaş toprağa gülümseyen bakışları ile insanın içini ısıtıyordu. Toprağa damla damla düşen yağmur geriye aromatik huzur veren kokusunu gelişigüzel bırakıyordu. Yazın habercisi olan bahar tohumlarını insanın içine de düşürüyordu halbuki. ...
Bu Ocak ayı bakışlarım uzaklara Paltosuz üşüyen çocukluğuma takılıp Merhametli insan kılığına girdim Gömülü tüm titremeler karşımda adeta Bir kıvılcım bekliyorum İçimde gürül gürül yanan ateş Yaşlı yüreğim göve yükselir Kırmızı turunculu hasret içinde Kar tanelerinin ezgisini seyre dalmışım Derinlerde bir yerde köy türküsü Beyaza değdikçe huzur yürüyüşüm Yüreğimde hayat...
“#Uzaktan_Gizlice“ Ben hiç kimseyi senin kadar özlemedim, Hani insan bazı güzel şeyleri sonsuza dek sürecek zanneder ya, İşte ben seni öyle çok sevdim, Neyse sen ayrılmak istedin ve ayrıldık sonunda. Biliyor musun!?..bugün bir şey daha farkettim seninle geçmişi özledim, Sevdiğini özleyince insan gözlerinin içi üşüyormuş anılara daldığında, Ve sen de...