SİZ HİÇ ÖLÜME UYANDINIZ MI?

SİZ HİÇ ÖLÜME UYANDINIZ MI?

Bülent Durna

…

Siz hiç ölüme uyandınız mı?
Biz uyandık dostlar!
Hem de gelecek planları yaparken.
Uzun uzun hayaller kurarken.
Hem de ölümü hiç düşünmezken.
Emekli olup, başka şehre taşınacaktık!
Küçük bir kasaba köyü.
Trafikten gürültüden uzak!
Saat alarmı olmadan yaşayacaktık!
Çocuklarımızın mürüvvetini görecektik!
Onların başarıları ile, gururlanacaktık!
Ama biz, o gün hiç bilmedik!
Bu bizim son hayalimizdi.
Aynı televizyona son bakışımızdı.
Aynı odada son oturuşumuz.
Bunlar bizim son kahkahalarımızdı.
Yarınki doğum gününü, hiç kutlamayacaktık.
Hatta pasta siparişi bile verilmişti.
“Sen çok yaşa.” yazacaktı üstüne de.
Bu kadar kısa süreceğini bilmezdik!
Oysa, ölüm sessiz gelirdi.
Kimseye haber vermezdi, sesini duyurmazdı.
Ama bu sefer öyle olmadı.
Kim böyle kızdırdı bu Azrail’i?
Öyle bağıra bağıra geldi ki!
Yeri göğü yırta yırta,
Sağır sultan bile duydu bu ölümün sesini!
Anlaşılan, Azrail bu sefer sadece ruhumuzu almayacaktı.
Hayallerimizi, umutlarımızı, yarınlarımızı da almaya kararlıydı.
O kadar çok kızmıştı ki;
Gözümüzdeki son damla yaşı bile aldı!
Siz hiç ölüme uyandınız mı?
Biz uyandık ve uyandığımıza utanır olduk!
Ve bir daha da uyuyamadık!

Gönül Tamircisi
22.02.2023